Germaine
Niessen (1964)
In het kader van "communieverhalen" hieronder twee bijdragen van
mij (1e
communie in 1964): Beide verhalen gaan eigenlijk over het mystieke waas
van
heiligheid en onaanraakbaarheid, dat om die hostie heen hing. Je mocht nl.
op die hostie beslist niet kauwen; en gewone mensen mochten zo'n hostie
beslist niet aanraken.
Al maanden voor die 1e communie maakte het feit dat je die hostie zonder
te kauwen moest doorslikken , me zenuwachtig . Ik vroeg me af, of ik het
ding dan wel weg kon krijgen. Daarom vroeg ik voor m'n verjaardag
pepermunt
cadeau; rolletjes "grote" pepermunt (want er bestonden toen ook
nog
rolletjes "kleine").
Mijn ouders vonden dit al vreemd, want ik had eerder nooit een voorliefde
voor pepermunt aan de dag gelegd. Ik durfde echter niet te zeggen, dat ik
ze
wilde gebruiken om te oefenen voor m'n 1e communie. Dus ik deed er maar
wat
vaag over.
Op die pepermuntjes zoog ik dan, tot ze heel plat en dun waren, en dan
probeerde ik om het schijfje ineens door te slikken. Meestal lukte
dit niet
goed, en voelde ik dat het ding in m'n keel alsnog in stukjes ging. Dat
kon
ik natuurlijk niet helpen, maar toch zat ik er erg mee; want ik vroeg me
af
of dat hetzelfde was, als erop gekauwd hebben. En of ik dan een zonde
begaan
zou hebben.
Het tweede verhaal gaat niet zozeer over een eerste communie, maar wel
over de communie.
Op een maandag vertelde een schoolvriendinnetje, dat er gisteren in de
kerk
iets ergs gebeurd was. Toen de kapelaan nl. aan haar moeder de communie
toediende, had-ie de hostie uit z'n vingers laten vallen, en was deze in
de
bloes van haar moeder terecht gekomen.
O wat erg , zeiden alle vriendinnetjes, nou, en toen, en toen?
Ja, toen fluisterde de kapelaan, dat ze na de mis maar even naar de
sacristie moest komen, want ze mocht natuurlijk beslist niet zelf die
hostie
uit haar bloes halen. Dus toen moest die kapelaan daar in de sacristie z'n
hand bij m'n moeder in haar bloes steken en moest nog een tijdlang zoeken
naar die hostie ook ! tot-ie 'm eindelijk had.
Ha-ha-ha giebelden al m'n schoolvriendinnetjes blozend.
