|
Een
eenvoudige broeder: Koenraad van Parzham (1818-1894)
Vanaf
het begin van deze serie heb ik geprobeerd zoveel mogelijk een verband te
leggen tussen de afgebeelde prentjes en Tilburg. Als dat niet mogelijk
was, zocht ik naar de schakel met Brabant. Ik moet toegeven dat dit
streven niet altijd succesvol was.
In
de aflevering van vandaag is er in ieder geval een verband met de
kerkelijke geschiedenis van de stad Eindhoven. De hoofdpersoon van vandaag
is namelijk Koenraad van Parzham, een eenvoudige lekenbroeder. En die is
bekend in Eindhoven.
Op
de website van het Regionaal Historisch Centrum in Eindhoven vond ik
namelijk de volgende tekst:
De
katholieke zielzorg in Drents Dorp ( wijk in Eindhoven. gdc) had
wat voeten in aarde. Het was burgemeester A. Verdijk die in 1923 bij de
bisschop van ’s-Hertogenbosch aandrong op vestiging van de Orde van de
Kapucijnen in de te bouwen arbeidersbuurt in Strijp. Het Provinciaal
Bestuur van de Kapucijnen zag telkens problemen, waardoor het tot 1936
duurde voordat een rectoraat werd opgericht. De plaats voor het klooster
annex kerk werd de hoek Beukenlaan – Bezemstraat. Deze straat zou
later Koenraadlaan worden genoemd, naar de patroonheilige van de het
complex, Koenraad van Parzham. Architect was H.M. van Beek uit
Eindhoven. Zowel plek als ontwerp zouden weer voor geharrewar zorgen,
maar uiteindelijk kon A. Mertens uit Venray de bouw aannemen voor ƒ
264.160 en begon de bouw op 7 december 1937." (
De fundamenten werden ingezegend in 1938. gdc)
"Het
zou niet de constructie van de kerk maar het wegblijven van parochianen
zijn die de kerk deed sneuvelen. Nog eenmaal bij de sluiting op 25
november 1979 was de kerk overvol. Een nieuwe bestemming werd niet
gevonden, waardoor de slopershamer onvermijdelijk werd. In de winter van
1989-1990 verdween de kerk, een jaar later het aanpalende
klooster."
Wie
was Koenraad van Parzham?
Zijn
leven laat zich in enkele woorden samenvatten, zoals blijkt uit de tekst
op de achterkant van het prentje:
"De
Gelukz. Koenraad was de zoon van welstellende landbouwers van Parzham,
parochie van Weng in het bisdom Passau (Beieren). Na een vlekkelooze
jeugd ging hij op zijn 31e jaar binnen bij de Minderbroeders-Capucijnen
als leekebroeder, in het Sint-Anna klooster te Altoetting, waar hij 43
jaar portier bleef. Hij had een bijzondere godsvrucht jegens het
Allerheiligste Sacrament en de Onbevlekte Moedermaagd. Elken dag diende
hij de H. Misse in Maria's wijdvermaard heiligdom. Armen en pelgrims bij
duizenden hebben aan de deur van het klooster zijn goedhartigheid en
weldoende liefde ondervonden. Zijn kloosterlijke zedigheid, zijn
ingekeerdheid en dienstvaardigheid stichtten al die hem zagen . Elkeen
zegde: Ziedaar een heilige waarin Gods Liefde brandt. Hij stierf
in geur van heiligheid den 21 April 1894. Paus Pius XI heeft hem in Juni
1930 gelukzalig verklaard."
Cum
approbatione ecclesiastica.
De
Nederlandse Capucijn dr. Calasantius geeft een wat uitvoeriger
levensschets in het boek Met de heiligen het jaar rond, dl 2
. (Bussum, 1953) Hij vertelt o.a. dat Koenraad als jongetje Hansl heette.
De kinderen in zijn omgeving zeiden over hem: "De kleine Hans is een
engel". Elke zondagmiddag trok de kleine Hans naar een kapelletje in
het bos om te bidden voor Maria. Dankzij een godvruchtige pastoor in een
naburig dorpje stelt hij zijn hele leven in dienst van de kerk. Hij
besluit in te treden als lekenbroeder in de orde van de Capucijnen. Bij
zijn inkleding krijgt hij de naam Koenraad. Hij wordt na zijn professie
aangesteld als portier van het klooster in Altötting. Die functie vervult
hij 41 jaar met grote toewijding. Vele bezoekers kwamen hun hart bij hem
uitstorten. Hij hoorde ieder geduldig en begripvol aan en de meesten
gingen getroost naar huis.
Paus
Pius XI zag Broeder Koenraad als een model voor onze moderne wereld en
verklaarde hem in 1934 heilig zoals op de voorkant van het prentje vermeld
is.
Bronnen
zijn alle genoemd in de tekst.
|
