Een prentje in de vorm van een modern aandoende portrettekening in sepia. Waarschijnlijk is het in mijn bezit gekomen toen ik een halve eeuw geleden als onderwijzer verbonden was aan de Don Boscoschool ( nu Armhoefse Akker) in Tilburg.

We zien de Heilige Dominicus ( Domenico) Savio, een jongen nog. Toen hij stierf, was hij nog net geen vijftien. Een knappe jongen die ook nog eens een knappe prestatie heeft geleverd door zijn korte leven zodanig te leiden dat de kerk hem officieel heilig verklaarde.

In 1842 werd onze Domenico geboren in de buurt van Turijn. Al heel jong bleek hij diepreligieus van aard te zijn. Hij wilde kloosterbroeder worden en hij kwam op zijn twaalfde op het Oratorium van Don Bosco in Turijn. Hij werd daar al gauw een favoriete leerling van Don Bosco en onderscheidde zich van de andere leerlingen door zijn streven naar volmaaktheid in de Christelijke liefde en een grote zorg voor het welzijn van zijn medemensen. Als veertienjarige richtte hij een genootschap op voor gelijkgestemde medeleerlingen : Compania dell'Immacolata. Uit dit gezelschap recruteerde Don Bosco bij voorkeur zijn kandidaten voor de opleiding tot Salesiaan. Op 9 maart 1857 stierf Domenico in Mondonio d’Asti aan tuberculose. Twee jaar later schreef Don Bosco een biografie over zijn geliefde leerling.

Alles bij elkaar weinig spectaculaire gebeurtenissen, maar toch blijken zijn opvattingen en zijn voorbeeld voor velen heel inspirerend te zijn geweest. In 1950 werd hij zaligverklaard en in 1954 werd hij door Pius XII toegevoegd aan de lijst van heiligen. Hij is de jongste niet-martelaar onder de heiligen en de patroon van jonge leden van kerkkoren en van misdienaars, terwijl zijn hulp ook wordt ingeroepen door a.s. moeders.

In onze provincie ( Noord-Brabant) vinden we zijn naam terug in Goirle. Daar werd namelijk in 1958 aan de Dr. Keijzerlaan de gemengde openluchtschool San Domenico Savio geopend. De school bestaat nog steeds en ze is bestemd voor langdurig zieke kinderen.