Dit prentje maakt deel uit van een serie die ongetwijfeld van Italiaanse herkomst is. Zoet en kitscherig en dus mag je als doorsneekijker gerust spreken van "mooi", zoals ook de afbeelding van het zigeunerjongetje met zijn traag naar beneden biggelende traan "mooi" genoemd kan worden.

De afbeelding stelt Maria voor met het Jezuskind op de arm. Laatstgenoemde heeft een boek in de linkerhand en houdt de rechterwijsvinger belerend omhoog. Vroeg wijs.

Het onderschrift vond ik aanvankelijk heel raadselachtig.

Ik kwam erachter dat dit een afbeelding van Maria- ter- Sneeuw moet zijn en die eretitel kan ik me niet herinneren uit de Litanie van Onze Lieve Vrouw die vroeger altijd bij het bidden van het rozenhoedje te horen was.

De naam slaat op een gebeurtenis uit de 4^e eeuw. Op een nacht in augustus 352 kreeg paus Liberius een droom waarin de maagd Maria hem de opdracht gaf een kerk te bouwen op de plaats waar de volgende morgen sneeuw zou liggen.

Het was midden in de zomer dus het was zeer onwaarschijnlijk dat het zou sneeuwen. maar ja, zoals dat destijds vaak het geval was: het onwaarschijnlijke bleek toch te gebeuren. Er lag de volgende dag – 5 augustus 352- een flink pak sneeuw op de Esquilijnse heuvel, zoals Liberius zelf kon constateren toen hij er in gezelschap van volk en geestelijkheid in processie naartoe gelopen was. Hier werd later een kerk gebouwd werd die de toepasselijke naam kreeg Maria ad Nives, Maria-ter-Sneeuw.

Bij het Concilie van Efese in 431 werd vastgesteld dat Maria de Moeder Gods genoemd mocht worden en naar aanleiding daarvan besloot paus Sixtus III de kerk uit te breiden en haar voortaan Santa Maria Maggiore ( Maria de Meerdere) te noemen. Onder die naam kennen we deze prachtige kerk nog steeds. Heel wat Romereizigers brengen er een bezoek, vooral ook omdat de herinneringen aan vroegchristelijke tijden er nog zichtbaar zijn.