VAN GELUK GESPROKEN…

’t Is kwart over VIER in de ochtend wanneer ik gewekt wordt door glasgerinkel.

Glasgerinkel?

Wat krijgen we nou?

Hebben we hier te maken met een insluiper?

Ik zwiep mijn benen naast het bed en ga op onderzoek uit.

Alles is stil, iedereen slaapt, alles is donker.

Ik loop zachtjes over de trap naar beneden en open voorzichtig de keukendeur.

Niemand.

Alle ramen van de beneden verdieping steken zonder schade in de sponningen, langzaam schuif ik de schuifpui open: niemand te zien – de poort is nog op slot – de waakhond slaapt…

Ik kijk door de heg naar de geparkeerde auto’s. Die zien er behoorlijk compleet uit.

Ik schenk in de keuken een glas sinaasappelsap in en drink deze langzaam leeg.

Heb ik me dan zó vergist? Ik meende toch écht dat ik glas hoorde rinkelen, en flink ook.

Het klonk zo dichtbij!

Het zal toch niet zo zijn, dat boven op de slaapkamer het raam eruit gevallen is?

Dáár heb ik niet naar gekeken.

Opnieuw zachtjes over de trap naar boven, sluip ik langs het bed.

Ik doe het gordijn open en controleer het wijd openstaande raam.

Heel.

Niets aan te zien.

Dan moet het bij de buren zijn, of God weet waar – maar hier dus niet.

Alles blijft stil, alles blijft donker terwijl het buiten héél voorzichtig licht wordt.

Ik kruip terug in bed en val langzaam weer in slaap…

Om kwart over zeven wordt ik wakker omdat de jongste naar zijn vader roept dat:

‘Er een grote glasscherf rechtop m i d d e n in de traptrede steekt,’ en dat er ‘allemaal stukken glas onder aan de trap liggen!!!’ en – ‘Of het goed is, wanneer hij de grootste scherven alvast op de gangmat legt?’

Voor dat de liefste kan antwoorden, roep ik terug dat hij eerst zijn schoenen aan moet doen waarop hij mij toeroept, dat hij die al aangedaan heeft omdat er: ‘overal glas ligt!’

Ik moet toch wel een fulltime Engelbewaarder hebben - ik ben twee keer rakelings langs alle schilderij glasscherven gelopen waarvan het masterpiece als een vervaarlijk uitziende glazen dolk midden in de houten trap steekt, zo’n vijfenveertig centimeter vanaf de muurkant…

Onbegrijpelijk, onverklaarbaar, ongelooflijk.

Ik heb geen schrammetje!

Maar:

De middelste beweert dat hij om kwart over VIJF glasgerinkel hoorde.

The mysterious sound of breaking glass...

Mijn gebruikte lege glas staat op de keukentafel.