|
|
DD = Dames Dubbel (Geux en Koogje)
KOOGJE
OUW’ WÈÈVEPRAOT
Ik heb een test gedaan om eens te kijken wat nu e i g e n l ij k mijn echte leeftijd is. De uitkomst verbaast mij niet. Ze zeggen, ze zeggen dat: ik ongeveer 4 jaar ouder ben, dan dat mijn feitelijke leeftijd is.
Het had erger gekund.
Zeker omdat ik er toch een aantal slechte leefgewoontes op na houd.
Die test zal naar alle waarschijnlijkheid wel op een wetenschappelijk verantwoorde manier ontwikkeld zijn, maar toch mis ik een belangrijk aspect in die test. Er wordt met geen woord gerept over de gevoelsleeftijd. Want dát zou mijn eindscore aanzienlijk naar beneden hebben doen kelderen. Er huist namelijk een (te?) jonge geest in mij. Die geest heeft er moeite mee om in gelijke tred met dat tanende lijf van mij te opereren. Ik merk dat ik nog steeds de neiging heb om achterom te kijken als ik met Mevrouw of U aangesproken word. En dat, terwijl ik toch voor de gevestigde orde, al jaren een Mevrouw ben. Ik kan er maar niet aan wennen.
Het zit gewoon in mijn genen. Overgeërfd, van ‘zoma en ‘smoeder.
Mijn moeder, die toch al weer even een ferme ‘grote’ meid van 90 jaar is, kampt met precies hetzelfde gevoel. Zij praat steevast over: die oudjes, als ze het over haar medebewoners heeft. En dat terwijl de meeste van hen toch veel jonger zijn dan zij. Niets is te dol voor mijn moeder.
Ze wordt soms meewarig nagestaard door haar medebewoners. Toch kunnen ze haar rebelse en dartele gedrag wel waarderen, op een enkele zuurpruim na. Maar zelfs bij de grootste zuurpruim weet ze vaak op een eenvoudige manier een zuinig glimlachje op het gezicht te toveren.
Het gebeurt absoluut onopzettelijk. Dat vergeten van onze echte leeftijd. Het voelt gewoon zo. Dus de omgeving moet steeds die realiteit bij ons wakker houden. Opdat wij niet vergeten…
Dit gebeurt dan ook regelmatig!
Deze week werd ik weer eens met mijn neus op de feiten gedrukt toen dochterlief mij vertelde, dat ze vond dat ik eigenlijk ook eens met het televisieprogramma IDOLS mee zou moeten doen. Maar tegelijkertijd voegde die lieve schat er snel aan toe : "Maar dan wel met bejaardenIDOLS natuurlijk !"
Bingo!
En weet U, het deert me niet. Ik kan er zelfs altijd hartelijk om lachen. En dat zal altijd wel zo blijven. Die jonge geest van mij is met geen mogelijkheid om zeep te helpen. Ik weet niet beter. Je bent zo oud als je jezelf voelt . Dus ik kan hopelijk nog geruime tijd vrolijk as un jonge ziel meej unne ouwe kop vooruit…
dè’s laache…!
Eej Gem, en hoe oud zèède en hoe oud vuulde gij oe èège eigeluk?
GEUX
Lieve Lisette (en 2 andere belangstellenden,)
Volgens mij, ben ik met een oude ziel geboren. Niet alleen met een oude ziel trouwens, ik loop al jaren met een oud smoel rond – mens, je wil het niet weten…
Dat samen heeft mijn leven lang al tot de meest verschrikkelijke ‘vergissingen’ geleid.
Op jonge leeftijd, werd ik al voor voller aangezien, dan mijn kalenderleeftijd ooit aangaf.
Ik begin nu eindelijk op die plaats in mijn leven aan te komen, die mijn kop verdient.
Ik ben daar gek ja, ik ga hier mijn leeftijd aan de wereld geven: wat valt er dan nog te dromen?
Bovendien vráág je een dame niet naar haar leeftijd – wat impliceert dat u mij niet direct als een dame ziet? Foei Liske!
Voor de cijferaars onder ons, de volgende anekdotes: …terwijl ik de nagels van de jongste zit te knippen, vertrouwt hij mij toe dat víjféntwíntíg jaar toch al wel héél érg óúd is. Ik vertel hem, dat ik over anderhalf jaar al wel v i j f t i g word – dat hij mij dan vast een vreselijk oud kreng vindt, knip-knip-knip…
"Nee hoor Gem," beweert hij luchtig, "helemaal niet oud,…alleen maar een kreng…"…
En de middelste verzekert mij al jaren zeer diplomatiek, dat dértig /veertig jaar oud is: voor een auto, hetgeen ik altijd volmondig beaam.
Voor zover het antwoord op de vraag: hoe oud zèdde gij?
V ù ù l e , is een heel andere kwestie.
Meske, tussen de negentién en de negenennegentíg! Het wisselt sterk.
Verder lijk ik ontzettend op je moeder. Ik kén dat getover met zure pruimen, azijnpissers en uitgedroogde citroenen – de meewarige blikken voelen prikken tussen mijn schouderbladen.
En ’t zal me een zalige zorg zijn!
Reactie aan DD mailen? Verstuur uw bericht door HIER te klikken.