|
|
DD = Dames Dubbel (Geux en Koogje)
Geux:
VUUR
U heeft ons verleden week gemist. Dat komt zo: mevrouw Koogje
en ik hebben het druk met allerlei.
De diva zingt en ik fluit…gewoon hoor, niet op mijn vingers – want dat
kan ik helemaal niet, maar op z’n ‘boere fluitjes’. Dan is een verplicht
stukje schrijven, soms een zware opdracht.
Terwijl het toch wel leuk moet blijven. Zware opdrachten heb ik al
voldoende bij de Firma B.!
Dus verlaten wij, in overleg met the Misters CuBra onze vaste stek van de
vrijdag-dag, om u vervolgens in de rubriek Dames Dubbel of Koogje/Geux -
Geux & Koogje of Geux of Koogje terug te zien. De CuBra heren
zullen onze nieuwe bijdragen steeds vermelden op de homepage, opdat u ons
niet misloopt.
R o o k komt er
in ieder geval niet meer vanaf, want ik heb het (in goede navolging van
Koogje) opgegeven: roken…
Het schoot niet op.
Ik werd er niet meer blijer of rustiger van. Het deed niets meer voor mij.
Ik werd er geeneens benauwd of kortademig door – het haalde niets uit,
en aan een rokers attitude heb ik na al die jaren toch ook het schijt. Ik
ben zónder rook, nét zo stoer – toch?
Koogje zingt zonder rook nóg beter, maar bij mij maakt dat geen
enkel verschil. Mijn tralala is nog net zo mager.
Het was gewoon genoeg.
Genoeg gerookt.
Klaar.
Na vijfendertig jaar.
Uit.
Ik heb zitten wachten op alle ontwenningsverschijnselen, me uitgebreid
voorbereid – zonder pleisters, zonder pillen – gewapend met preventief
ingekochte Nicotine zuigtabletjes op het puntje van mijn stoel gezeten.
En er gebeurde helemaal n i k s.
Die Nicotinesnoepjes kan ik zo terug brengen naar de drogist, want ik heb
ze niet nodig gehad, geen ogenblik. Ik leef nu vijf weken gescheiden van
Nico & Tine en daarom durf ik het nu wel aan u te vertellen: ik had ze
veel eerder buiten moeten zetten!
Wat een waardeloos koppel – opvreters zijn het – uitzuigers –
idee-fixen – rookspoken!
Valkuilen blijven er altijd.
Mijn moeder heb ik nooit met een sigaret gezien en die vindt het na zestig
jaar nog steeds lekker ruiken –en ik maak mijzelf niet wijs, dat
hetzelfde mij niet overkomt.
Dat neemt niet weg, dat ik het voornemen heb nooit meer een sigaret
op te steken.
Wat doet het dan wel voor de burger?
Het scheelt een klein kapitaal – dat ik onmiddellijk ergens anders aan
uitgeef, daar niet van…
Mijn kinderen vinden het heerlijk, want rook stinkt! De middelste heeft al
eens verontwaardigd verkondigd dat het voor een kind verschrikkelijk
traumatiserend is om g e z e l l i g naast je ouder te zitten toekijken, terwijl die ouder
langzaam z e l f m o o r d pleegt…
Ik hoef nooit meer
Een aantal ‘leuke’ niet-rook leuzen wil ik u niet onthouden:
Het maakt mij niet uit of u hier een sigaret opsteekt, zolang u hier
maar niet uitademt & Wat u ook tussen uw lippen steekt, niet
aansteken! Mocht u inmiddels ook blij en opgelucht gestopt zijn met
roken, dan wens ik u het allerbeste – en wanneer u rookt wens ik u dat
ook.
