INHOUD GG
HOME
SPECIAAL
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
INTERVIEWS

PRINT PAGINA
REAGEREN
 

G E M M A  G E U X

Er gebeurt zoveel, dat het moeilijk is om niet overal tegelijkertijd over te beginnen. Daarom is de toevoer van de schrijverij ook zo onvoorspelbaar. Natuurlijk is dat lastig voor een vast ritme van publicatie op deze site.

Wanneer mijn pan ‘soep’ overkookt, is de productiviteit hoger als dat ik over de bodem van diezelfde pan moet schrapen om het onderste eruit te halen.

Daardoor plaats ik de CUBRA-redactie voor een probleem.

Dacht ik eerst dat een stukje schrijven, eens per veertien dagen, een zware verplichting was, rollen er tussendoor als vanzelf meerdere columns uit – en waar laten ze die dan?

Het voorstel om u hier regelmatig gewoon een tussendoortje te geven, als appetizer, komt uit mijn eigen koker.

Het maakt mij niet uit of u dit op ‘mijn eigen’ pagina leest, of dat u me zoekt op het ‘open podium’. De redactie kan zo zelf bepalen welk juweel, eens per veertien dagen op deze pagina schittert. Wilt u iedere week? Of liever nooit meer? Laat het weten! 

 

Opmerking van de redactie: wij hebben besloten de zoektocht om van Gemma’s ‘soep’ te kunnen proeven voor de bezoeker eenvoudig te houden. Haar columns zullen minimaal eens per week in deze rubriek verschijnen, niet op het Open Podium.


 

17-09-02

 

Wat hebben we deze week?

De CD van prinses Christina, die in mijn tijd gewoonweg gezellig ‘Marijke’ werd genoemd. Er zijn in Nederland heel veel Marijkes die ook een nootje kunnen zingen, maar die hebben veel minder last van de aangeboren Gouden Lepel in de mond. Het is lastig zingen, maar leent zich aardig voor het goede doel en heel lekker voor een ‘stukje’. Of toch maar niet?

Wat dacht u van Prinsjesdag?

Te makkelijk – dat verzint u zelf véél beter bij elkaar.

De waarden en normen in ‘onze’ maatschappij dan?

Heel Nederland praat erover!

Zolang de moraalridders met gigantisch veel paardenkrachten veel te hard over ’s Heren wegen willen rijden, moeten we dat gesprek maar gewoon uitzitten. In een file. Het komt vast nog wel eens ter sprake. Ooit.

Maar er is meer.

 

Als een droom

Ongrijpbaar, buiten iedere voorstelling die u zich kunt maken.

Raar en net echt – en natuurlijk net niet.

We delen de droom met velen en er kan nog rustig iemand bij.

Wij hadden namelijk bijna een geit gekocht. En een grote hond. Twaalf witte kippen en een bruine haan. En een giraffe, voor in de schuur. We gaan nooit meer op vakantie, omdat we in de droom altijd op vakantie zullen zijn.

Waar lijken de luchten nog schoner als boven Brabant? Waar is het mysterie van de heide nog groter als om de hoek waar je woont en waar is de stad zo dichtbij, dat je er naar toe zou kunnen fietsen, als je het wilt?

Wij hebben het allemaal gevonden. Wie zoekt, zal vinden. En we zochten geeneens. Het is er gewoon, onder onze neus en in ons hoofd. Dagenlang… Nachten lang…

 

In de droom gaan we gigantisch verbouwen en maken allerlei wilde plannen. De met puin gevulde kruiwagens rijden we moeiteloos op de container. We graven geen vijver, nee, we graven een ven. En alle delen van het nieuwe huis gaan heten naar de bestemming die ze eerst hadden: de koeienstal blijft de Koeienstal, de grote schuur - de Grote Schuur en waar eerst de varkens woonden, kunnen nu die van ons de beest uit hangen. Wij dragen alleen nog overalls en rubberlaarzen. Allemaal.

 

In een helder ogenblik gaan we rekenen.

U kent dat wel, van guldens naar euro’s – met een calculator. Bruto en netto, verzekeringen, energie en water, studiefinanciering, nog een verzekering, de nieuwe hypotheek, fiets, auto en al het nodige kippenvoer. De geit kunnen we misschien beter leasen.

Ik reken me een slag in de rondte en rekenen blijft bij mij een zwak punt, waarin ik nooit iets sterks van mezelf heb kunnen ontdekken. Dacht ik…

Al gauw zit ik met een cijferbrij, waarvan ik zelf niet meer ontdekken kan, hoe ik aan al deze getallen kom.

Maar gelukkig is de liefste veel beter in dit soort dingen. Eenvoudig rekent hij snel en doeltreffend mij de zaken voor.

Het wordt krap, maar niet zo krap dat we erin stikken, dus: het kan.

We moeten elkaar even knijpen om te controleren of we wel echt wakker zijn. Au, ja!

Potverdorie: we spitten nog even een moestuin om en aan het einde van de regenboog vinden we een pot met goud!

De kippen leggen eieren, het gewas groeit en we leren de giraffe apporteren.

 

Totdat ik, even volledig bij bewustzijn, me af begin te vragen hoe ik al jarenlang aan het ‘gevoel’ kom dat we ieder dubbeltje om moeten draaien. Muts.

We hebben het goed, u hoort mij niet klagen.

We hebben een dicht dak boven ons hoofd en wonen tussen het gemeentegroen van een fijn dorp. Als er iets aan de hand is, kun je hier bij de burgemeester op de koffie.

In ons huis werkt, meestal, alles zoals het moet. Wij zijn allemaal gezond en gelukkig op zijn tijd. We eten drie maaltijden per dag. De Hoorn des Overvloeds.

Maar ik heb me nooit gerealiseerd dat we, afgezien van een gekookte aardappel, iets meer overhouden dat de moeite van het investeren waard is. Hoe komt dat nu?

Daarom reken ik toch maar eens na, wat hier staat:

- op dit papier staat, dat wij voor tonnen in onroerend goed kunnen, in euro’s.

Waarom hebben wij dat dan niet eerder gedaan?

Omdat mijn eigen Minister van Financiën de vraagprijs van het riante boerenbezit heeft verminderd met de totale opbrengst uit het huidige te verkopen thuis. Hij heeft slechts van het verschil de te verhogen hypotheek berekend. Omdat hij zo ongeveer het bedrag aan ‘eigen middelen’ daardoor twéémaal in mindering heeft gebracht, terwijl we dat bedrag dus echt maar één keer hebben.

Ook goeie dag!

Als ’s avonds Mijne Eminentie zijn ‘Derde Dinsdag van September koffertje’ op de keukentafel zet, begin ik hem heel hard te knijpen en sleur ik hem onder de koude douche, waar ikzelf net onder vandaan kom.

Aan het einde van de regenboog, staat een borrel…


Terug naar begin van de pagina

 

Hieronder kunt u uw reactie mailen naar CuBra. Wij geven deze reacties aan de auteur door.
Uw naam invullen:


Uw e-mail adres invullen:


Uw opmerkingen:


 

 

Terug naar begin van de pagina