De
Keddelek
Toen
ze dur ège in den echt verbonde,
hàn
ze unnen open Keddelek, zòn slee
mì
alles drop en dròn, zòn bed dè ree,
dè
ze mì hil veul moeite hàn gevonde.
Terwijl
de aauw minse langs de straote stonde,
liepe
de keinder nòst den opstaptree
springend
en schrèkend mì de wage mee
en
blaften onderweges alle honde.
Toen
Tòntje en Willemien de kerk inginge
en
nirgeknield op de altaorbank plòtsname,
zin
de pestoor nao 't aondoen van de ringe:
"Ge
zet nou man en vrouw, zurgt dè ge same
goêd
accordeert mì de aander durpelinge
en
goit diejen Amerikaon de deur uit. Amen!"
