AUGUSTUS
Urste
liefde
Duk
denk ik nog terug aon Ravvestein
en
aon Marietjes mì d'r rooie rùkske,
d'r
bollend bluuske en d'r losse lùkske:
o
God, hoe mooi kan toch un meske zijn!
Ik
weet nog hoe langs 't pedje nao de trein
de
mèjdorn ínnen bloesem waor en 't klùkske
van
't kloster klingelde, toen ik un stùkske
mitter
meewaandelde in de zonneschijn.
De
lòwerik klom jubelend omhòg
bove
de zindering van 't jonge kòrre,
en
alles straolde en schitterde... mar toch
ging
m'n geluk wer net zo gaauw verlòrre
as
dè 't me overrompeld hà. En och,
wà
zòdder van Marietjes zijn gewòrre?
