INHOUD VAN DOOREN
SPECIAAL
TEKSTEN
AUTEURS
INTERVIEWS
BRABANTS
HOME

.

 

Auteur: Francesco Petrarca

Vertaler: Frans van Dooren

Originele titel: Canzoniere 311

 

Die nachtegaal, die zo vol tederheid

Treurt om zijn kroost of om zijn lieve gade,

Vult met zijn zoet gegorgel wijd en zijd

De hemel en de velden en de paden.

 

En als ik in de nacht hoor hoe hij schreit,

Dan word ook ik met zorgen overladen,

En ik beklaag mezelf omdat ik lijd,

Want ook mijn liefste is door de dood verraden.

 

Hoe licht wordt wie zich sterk waant overrompeld!

Ach, wie had ooit gedacht dat haar gelaat

Zo snel tot aarde en stof zou zijn verschrompeld!

 

Ik zie nu, wijsgeworden door het kwaad

Dat me in een stroom van tranen onderdompelt,

Hoe aards geluk vergaat vóór het bestaat!