Brabants
Licht - Harrie Janssens - Inleiding
Joep Eijkens
Opnieuw:
Harrie Janssens
Het
is nu al bijna vijf jaar geleden dat een bijzonder Tilburgs
fotoboek verscheen: Tilburg gezien door Harrie Janssens .
Het boek dat de periode 1955-1975 bestrijkt was al een paar
maanden na verschijnen uitverkocht en wie het vandaag de dag
tweedehands kan vinden, moet wel heel veel geluk hebben. Het is
nu eenmaal een boek dat mensen niet zo gemakkelijk wegdoen:
omdat de foto’s van Harrie Janssens veel persoonlijke
herinneringen kunnen oproepen, zeker bij Tilburgers die de jaren
vijftig en zestig bewust hebben meegemaakt.
Ik
heb met heel veel plezier aan de samenstelling van het boek
meegewerkt. We begonnen met zo’n vijftienduizend
contactafdrukken, waarvan er na selectie zo’n 300 overbleven.
Maar toen begon het moeilijkste want van die 300 moest de helft
afvallen gezien de opzet van het boek. De lezer kan zich dus
voorstellen dat er diverse foto’s terzijde werden gelegd –
ook van buiten Tilburg - die we eigenlijk ook wel op hadden
willen nemen.
Welnu,
de bezoeker van Brabants Licht krijgt nu de komende tijd de
gelegenheid om een groot aantal van die ongepubliceerde foto’s
alsnog onder ogen te krijgen. Anders dan in het boek uit 1999,
dat zich liet lezen als een persoonlijk beeldverhaal van de
fotograaf, heb ik hier gekozen voor een thematische aanpak. En
omdat de werkende mens heel vaak terugkomt in diens foto’s, is
dat ook het eerste thema waarmee onze serie begint. Maar voor
vandaag, 1 januari 2004, moet de bezoeker genoegen nemen met de
uit 1970 daterende foto van Harrie’s zoontje Edwin dat z’n
tanden zet in een traditionele nieuwjaarskoek.
Nog
’n gelukkig nieuwjaar, trouwens.
