Het
hedendaagse Nederlandse landschap heeft veel verschillende
gezichten. Als product van hobby en liefhebberij, status- of
stiltegebied, als ideaal idyllisch concept of een gifbelt,
inmiddels een golfterrein. Landschap als een achterafgebied,
wasteland, agrarisch gebied of recreatiegebied. Ik zie en
accepteer het Nederlandse landschap als een totaal
vermenselijkte ruimte en vind het interessant om dit in beeld te
brengen. In plaats van te spreken over een verlies van
authenticiteit laat ik zien dat het ingeburgerde landschap bol
staat van de poëzie. Veel van onze esthetische verwachtingen
ten aanzien van het Nederlandse landschap zijn gekleurd door de
17de en 18de eeuwse schilderkunst. Ik denk dat de waarneming van
het landschap er een is die ligt besloten in onze
cultuurgeschiedenis. Er is heden en verleden tegelijkertijd.
Realisme en helderheid van geest vormen de uitgangspunten in
mijn fotografie. De beelden ogen vaak minimalistisch en verstild
en vallen niet op door een exotische beeldtaal. Ze zijn
bescheiden en subtiel en daardoor blijft er ruimte over om te
kijken en te mijmeren over het Nederlands landschap vanuit een poëtisch,
(cultuur) filosofisch standpunt.
Voor meer info
zie ook:
-
de website van Hans van Asch
-
voor regelmatig nieuw werk zijn blog
Olifanten bij
Nuenen, 2010
Deux Chevaux,
Nuenen 2010
Friendly Fire, 's Gravenmoer 2010
Glijbaan bij Ottoland, 2010
Sprang Capelle, 2010
Slot Loevestein, Heerlen 2010
De Kunst van het Weglaten, De Rips 2010
Lantaarnpaal, Son en Breugel 2010
Full Color, Nuenen 2009
Reusel, 2010
Beknot Landschap, Nuenen 2010
To this Point, Hapert 2010
