BRABANTS

Elie van Schilt
Nijverheid in de Hasselt

Deze tekst plus 25 foto's

We gaon terug tot jaoren vur dun orlog, als ik dan de Hasselt pak van over het kanaol tot aon de Gurkestraot, ut was net unne mierenhoop, het leek soms of iedereen neringdoende was.

Gaon we over het kanaol, ut stuk dat vruuger, vur ut kanaol er was, Heiënd hiette. Daor liepen we ok deur als we naor de Wittenberg gingen om in het zaand te speulen, dun Wittenberg was de Loonse duinen in ut klein en die lag vlak vur de schietbergen waor de soldaten uit de Tilburgse kazernes kwamen om te leren schieten; 5 patronen per soldaot, ut mocht tenslotte niet te duur worden. As ze aon ut schieten waren, hingen overal rooi vlaggen en mochte de bossen nie in.

Vlak vur ut bos had de pa van Susa Hom un boshuiske mee un stukske grond; naor ut kanaol opaon kreegde irst boer van Hoven, dur ons ok wel de stinkert genoemd, mar ut was wel unne goeie stinkert: als we goed bezwit van ut speulen in de bossen langs de stinkert kwamen stond er neffen de put aaltij unne emmer mee vers putwaoter en un blekke kroes, zodat we onze dorst konden lessen. Meer naor ut kanaol toe wonde boer Timmermans.

Gingde over de Kraaivense brug richting Loon op Zaand, de verste boerderijen die nog bij de Hasselt heurde, dat waren boer Huismans en boer van Riel. Bij boer van Riel hebben ze nog unne keer bij un oefening van de BB hil zun dak onder de stront gespoten, omdet wij rotjong de aanzuigslang van de bluspomp vanuit de braandkuil in de strondput hadden gegooid.

Iets verder naor veuren kreegde dan boer de Kok. De boeren die ik nou genoemd heb zen gin een van allen boer gebleven toen de geminte kwaam om alles op te kopen, ze hadden de grond nodig voor ut industrieterrein de Kraaiven.

Dan hadden we onze brugwachter van Os en op dun hoek van de Kraaivensestraat en ut Hasselts pleintje was de Looierij van 2 ongetrouwde bruurs. Ze verkochten ook nog gebluste kalk, waor jaorlijks de slaopkaomers, plafonds en weet ik veul nog meer mee wit gemokt werden. Tot zelfs ut kolenhok wier gewit.

Neffen de looierij daor zaat smid Kruisen en toen was unne smid nog unne smid; hij besloeg peerden, smeede un nuuw ploegblad, mokte hang en sluitwerk vur schuren en stallen, ik zie um nog staon mee een haand aan de treklus van dun blaosbalg, hij had nog ginne electriese aonjaoger; toch vonden wij ut un schon klinken ut gehamer op ut aombeeld.

Dan het café van Jetje Hoefnagels. Er werden ok bruiloften en partijen gehouwen; durre zoon Jantje hee nog lang bij Dre smulders dun carosseriebouwer gewerkt.

Dan kreegde ut schoensmeerfabriekske van Hom, dat was unnen Rijks-Duitser mee un heel knappe dochter, Suza; ik weet nie hoe ut mee die meessen nao dun oorlog afgelopen is.

Daor neffen wonde ut Hasselts wefke en dan kreegde ut winkeltje van Schoonis; die verkochten kruidenierswaren en nog unne hoop dingen meer.

We gaon wir efkes het Heieind in mar nou aon deze kaant van ut kanaal, daor zaten ok nog 2 boeren; dun ene was Priems en dun aandere ben ik de naom van kwijt, ze zaten ongeveer waor nou dun Hazelaar het verpleeghuis is.

Gingde dan verder naor de kapel dan zaat er irst Tinus van Helfteren de Melkboer, dan wir unne boer waor ik de naom nie mir van weet, mar dan kreegde Kees Fouchier mee zun boerderij en zun café, en achter het Café had ie un voetbalveld waor un fabriekselftal op spulde, ik docht SET, ut voetbalelftal van dun ouwe Eras of van dun Enneking.

Gingde rechtsaaf dun Dongense weg op: over de Dongense brug hadde ok nog un rijtje huizen, die waren van Rijkswaterstaat en daor wonden ok un paor sluiswachters, nog verder bekaant bij dun afslag naor de Moer daor zaat nog unneN boer Vesseur, die heurde ok bij de Hasselt en die kender moesten iedere dag te voet naor school, ze mochten dan wel overblijven tussen de middag.

Gaon we wir terug naor de Dongense brug (des nou un viaduct ) daor hadde un café en dat was naor ik docht Dun uiterste stuiver; iets terug had Van der Meijden zijn betonfabriekske dè veul betonpalen en betonschuttingen mokte, daor is nou de tennishal.

Daor veur laag ut RKTVV terrein, wat toen nog was "RKTVV.VKC" Letterlijk vertaold als:

Rooms Katholieke Tilburgse Voetbal Vereniging. Voor Koning Christus. Ut laag er nog nie zo lang, vur die tijd laag ut in de Weverstraot, op de plek net vur ut Textielplein en wat nou is de Ringbaan Noord.

Tegenover RKTVV aon dun Dongense weg hadde verder de steenoven van Teurlings, dur ons ok wel de Tuut genoemd; die haolde zun leem mee un locomotiefke en kiepkarren, en de lijn liep waor nou de Lage Witsiebaon ligt, de leemputten lagen in de Reeshof, ongeveer op de plek van de B-buurt.

Dan kreegde un heel stuk niks, tot boer Leijten, op dun hoek van de Reitsehoevenstraat en dun Dongenseweg daor hadde boer Vermeer, en waor nou de Postelse Hoeve is, daor laag toen de boerderij van Verhoeven.

Neffen ut braandhuiske wat er nou nog staot zaat bakker Verhoeven mee unne hele struip jong; daorveur had ie nog gewont een deur vurbij waor nou nog bakker van Riel zit, mar dat was teveul 2 bakkers zogoed as neffen elkaar.

Aachter bakker verhoeven en ut braandhuiske hebben vruuger ok nog 5 huizen gestaon, mar die zen mee unne grote braand allemal verdwenen, ik meen det er toen nog unne brandweerman onder un muur is gekomen.

We gaon verder de Hasselt in mar zitten nog steeds waor nou ongeveer de rotonde ligt.

Neffen ut braandhuiske was nog un boerderij en die was van Mutsaers, dan kreegde het Feitvrouwke van Hees, die mokte zalf vur exceem, vur steenpuisten en weet ik allemal waor nog meer veur. Dan kreegde het naaigarniturenwinkeltje, ik docht v.d. Wiel.

Dan Jaans Swaans mee dur boerderij en ok un melkwinkeltje waor ze ok eieren verkocht, juust zij was de opoe van dezelfde Swaans die nou het expeditiebedrijf runt en ook handelt in lasbenodigheden. Kunnen ok wel kleinkinderen zijn.

Wir even terug naor de kapel en nou aon dun overkaant, daor hadde ut schoenwinkeltje en fabriekske van Piet Verhulst, mar wij noemden hem Piet Vlam, waarveur dat weet ik nog niet.

Dan hadden we ok nog het snoepwinkeltje van Antje en Keeke Staps, ze verkochten nog meer als snoep, mar vur ons kender was dat toen nie belangrijk

Dan kreegde de bakkerij van De Rooy, die hadden ok nog veul laand en daor boerde dun opa nog un bietje op.

Dan kreegde ut huiske van de GEB, staot er ok nog en verder ut sigaren en sigarettenwinkeltje van Put, iets verder kreegde Tiest Smeulders dun aannemer die ok de fabriek van Eras heeft gebouwd, nou staot er oa. het kantoor van de PNEM.

Waor nou Smarius zit mee zun broodfabriek, daor zaat toen de boerderij van Kolen, recht tegenover de Ruwerstraat. Wij kende ze nie aanders als Willeke en Tiesje Kolen, ok hun hadden haandel, erepel, eieren en geel en rooi peeien. Bij de boerderij was nog unne ouwe dorsmeulen, die werd aangedreven dur un perd. Dè moes steeds mar rondjes lopen.

In de Jordaan zaat in de Textielstraot Kee Leemans, ok mee unne kruidenierswinkel, verder konden wij daar als kender vur unne cent per uur unne step huren, wij waren toen nog nie zo rijk det we de kender unne step konden geven en huren? Alleen mar op Zondag, ze moessen ons nie teveul verwennen.

Mar we gaon irst verder in de Hasselt aon de kaant van de even nummers, voorbij Tiest Smeulders. Tiest was ok braandmister en Tiest had telefoon, dat was in die tijd iets bijzonders.

Verder was de kruidenierswinkel van Fraans Hendriks, iets verder zaat de kapper Jan v.d. Hout, die knipte toen nog in het vurkamerke van zijn ouderlijk huis.

Nog iets verder nog vur ut Wolpleintje hee ok nog efkes un frietwinkeltje gezeten, met als uitrusting un groot gaskomfoor en un grote pan.

Verder mar wir, daor zaat Pruimenboom de scheeren slieper, die trok er ieder dag met zijn slijperskar op uit om overal messen en scharen te slijpen en naost Pruimenboom wonde Van Gender, de zoon die nou nog leeft is heel lang gruuntenboer gewist, ik denk dat ie onderhaand in de negentig is, zunne pa was un bruur van men opoe.

Iets verder zaat Harrie Brocken, die maokte machines vur de schoenfabrieken, verkocht ok wasmachines en kachels, zunne kleinzoon zit nou un stuk verder weg in de Hasselstraot, we gaan terug naor waor nou de rotonde ligt en nou de oneven nummers.

Irst kreegde de smederij van Schoondorp, dus dat waren al 2 smederijen op nog gin honderd meter van elkaar, dan nog un winkeltje van Wouters; verkocht ok van alles, mar is toch al vrij vlug afgebroken, dat had toen al te maken mee de Ringbaan West en de rotonde.

Dan hadde de boerderij van Terra Mutsers, die is ok afgebroken; daor was Tiest Smeulders goed mee, ge zaagt de ratten zo de Hasseltstraot oversteken en de miste zen bij Tiest Smeulders onder het steigerhout gekropen, hebben ze nog lang mee un paor fokskes jacht op gemaokt.

Daor zen toen un rijke nuuw huizen gebouwd en de nuuw boerderij van Mutsers en ok die verkochten wir melk en aaieren.

Dan kreegde slager Teurlings, naoderhaand trouwde een dochter mee Piet Voogd en toen wier ut natuurlijk slagerij Voogd.

Dan kreegde de fietsenmaoker Van Spaondonk, maar die zette ok wel de kachels in de school, de pastoor had ut geregeld: smid Kruisen, Van Spaandonk, Harrie Brocken, die mogen om de beurt op school de kachels zetten as de wenter begon.

Iets verder zaat boer Elissen, die hadden ok un kruidenierswinkeltje en verkochten ok melk en aaieren. Teske Elissen kende iedereen, die dee niks liever as perd rijen; is ok mee un dochter van slager Teurlings getrouwd.

Wir iets verder zaat dun aannemer Van Geloven,zunne zoon wont er nou nog docht ik.

Dan kreegde het sigarenwinkeltje van Jongbloets; die hadde ok veul kender, ge snapt nou nie waor ze allemaal geslaopen hebben. Piet is ok mee un dochter van Kees Fouchier getrouwd; Annie hiette ze.

Dan kreegde de klompenmaker Van Brand, alles nog haandwerk en hij kon er wat van; ok veul kender, mar wie had die nie in dieë teed.

Neffen de klompenmaoker zaat boer Mutsaers, om iets extra's te verdienen, reed ie geel zaand vur de aannemers en vervoerde ok wolbalen vur de textielfabrieken.

Daor wir neffen zaat Jaon Verhoeven de melkboer, toen ging alles nog mee peerd en keer, hij had ok unne winkel waor kees en aaier werden verkocht en ok melk natuurlijk.

Dan kreegde Dre Smulders mee zun carrosseriefabriek, maar was ok nie te beroerd om un boerekeer te bouwen: ut waren allemal botterhammen.

Over dun Dre nog un schon verhaol. Hij trouwde mee un dochter van Heerkens, die was schijnbaar nie al te knap. Als ze dun Dre dat onder zun neus wreven in ut café, dan was zun antwoord: "Ik weet ut, maar ik kan ze hillemal vol mee briefkes van honderd leggen en dan is ut un heel aander gezicht."

Neffen dur ons genoemd ut Oerlemanspedje, wonde de kolenboer Oerlemans; Nies Reinders was daor de voerman die de kolen thuis brocht, maar ge kont ze ok zelf gaon halen, dan kreede unne kruiwagen mee en dan waren ze iets goeikoper.

Nou duik ik even de Weverstraot in en loop dan deur tot aon ut kanaal, daor zat unne houthandeleer en die verkocht mijnhout, dus paoltjes die ze in de mijn gebruikte om de gangen te stutten en daor net veur zaat de geitenkapper, die knipte vur 5 centen, mar dat was er dan ok aon te zien, ut was net of ge unnen bloempot op oewe kop had.

In de Weverstraot zaat boer de Sander en boer Timmermans; de Sander had gin kender, was mar goed ook; ut miste werk dee Mie, hum ken ik nie aanders als mee zun kont op de keer, ut is mar goed det peerd de weg wies.

We gaon wir naor de Hasseltstraot. Op de hoek Weverstraot zat slager Fons de Kort, was mee un zuster van Kees Fouchier getrouwd; gin kender en zij ging al jong dood.

Richting Hogendorpstraot, dan hadde irst bakker Van Riel, 2 deuren verder zaat bakker Verhoeven, mar toen die naor de kapel ging, toen trok Theo Esser er in, en die verkocht van alles, knupkes, gaoren, koperpoets, schoenveters, hij ging ok ieder dag mee peerd en keer de wijk in om galanterieën te verkopen.

Neffen Esser was unne breeie gang en daar aachter un groot veld en daor zaat dun bloemist, hoe hij in dieie tijd zunne kost verdiende, ik weet ut echt nie, mar van ons thuis kwamen ze er nooit.

Dan kreegde slager Wijfels; Sjaak hee nog un ongeluk gehad en daor hield ie un glazen oog aon over.

Verderop ut gruuntewinkeltje van Oerlemans; was nog familie van dun kolenboer.

Daor neffen zaat Lambeer de Leeuw mee zun autosloperij; daor struinde wij als kender gere rond en waren al blij als we un tellerke van un ouw dassbord mee mogen nemen. Ge moet weten, ik was al freet, want wij waren de enigste in de straot die unne bakker mee unne auto hadden en aaf en toe mocht ik un stukske meerijen. Vurbij de sloper liep dun blauwsloot en die stonk aaf en toe flink mar niemand die daor drukte over mokte.

Dan kreegde de Nik Nak, zo noemde wij als kender hum, hij groef de graven op het kerkhof en hield de tuin van de pastoor bij; had ok peerd en keer en ree soms vrachtjes, zunne buurman was Spijkers, verkocht ok fietsen en repereerde ok kachels en wasmachines.

Dan hadden ut winkeltje van Mieke van Helfteren, die verkocht ok van alles op ut gebied van naaien, knupkes, elastiek, garen, daor zit nou unne schoenwinkel.

Op dun hoek van de Hogendorpstraot zaat kruidenier van de Wiel en als buur in de Van Hogendorpstraot de kapper Fons Somers, die kwaam heel ongelukkig aon zun end, samen mee zun kiendjes en de meid die ok was blijven slapen, omdat vrouw Somers die nacht niet thuis was, ok die meid een van Hersmus kwaam om en alleen vrouw Somers overleefd ut drama, omdat ze nie thuis was. Want wat gebeurde er die nacht ut was in dun oorlog, un vliegtuig dat neergeschoten werd storte op ut huis van Fons Somers en in de vuurzee die ontstond was er geen redden aon, allemal die in huis waren, waren dood.

We gaon efkes de Van Hogendorpstraot verder in. Dan kreegde irst wir de kolenboer Teurlings, wie kent ze nog, die dochter die aaltijd net as unne vent mee die zwaor kolenzakken liep te sjouwen. Daor neffen hadde un café, mar de kastelein was tevens klompenmaker, de naom ben ik kwijt.Iets verderop zaat boer V.d. Wiel, recht tegenover de meskesschool en de ingang van de toen pas gebouwde bewaarschool; zunne kleinzoon zit er nog en repareert auto's.

Er zat ok nog un toddenfabriekse mar dat is afgebraand. Dan gaon we un stuk verder; daor zat Kareltje Boom mee zun taxibedrijf, dus ene auto en hij zelf als chauffeur; mar momenteel is het toch de Renault-garage Boom die hieruit is voortgekomen.

Dan wir un endje verder hadde boer Scherders, dur ons de Scheer genoemd, ik weet nog, er was op unne middag unne hoop consternatie, de ziekenwaogen, dun dokter, wat was er gebeurd? Ene zoon van de Scheer zaat te eten en viel plotseling finaol van de kaort neffen zunnen stoel, laoter bleek det ie niks mankeerde, hij had zun eigen alleen ongaans geëten.

Neffen de Scheer zaat Kee Brokken, die verkocht kaas, worst en eieren en verder nog wat kruidenierswaren, heure mees ging mee peerd en keer de klaanten aaf, ze mokte er laoter un supermarkt van mar nou zit er de bibliotheek.

Op dun hoek Kasteeldreef en de Van Hogendorpstraat zaat ok unne fietsenmaker, de Kievit.

Dan hadde in de Kasteeldreef aon dun Hasseltse kaant nog Van de Zilver de stomerij en ok nog unne bakker, mar die verkocht ok meer dingen als brood en gebak.

Dan hadde in de Kapelstraot nog 2 gruuntewinkels, een van Overdijk en een was Van Eulem.

Dun overkaant van de Kasteeldreef heurde bij ut Gurke.

Wij gaon wir terug naor de v.Hogendorpstraot, mar nou aon dun aandere kaant en daor zen we vlug uitgepraot, daor zaat Schuurmans mee zun limonadefabriekske. Ik weet ut nog, ut gebeurde bij unne optocht naor Peerke Donders: opeens un hevige onweersbui, en wij vluchte bij Schuurmans in zun fabriekske om te schuilen. We kregen allemal un fleske limonade en dat was hil veul in dieë tijd.Vlak bij de meskesschool zaat slager Smolders.

Kort na dun oorlog is Jan van Wees daor ok begonnen mee ut fabriceren van textielmachines, mar dat was gauw te klein.

We gaon wir terug naor de Hasselt en waren gebleven bij Kolenboer Oerlemans, dan naor de kerk opaon, daor zaat Kieboom, sloper en aannemer. Dan kreegde Fraans Adriaanse in de irste instantie melkboer, mar dat werd laoter un frietwinkel en ze verkochten ok ijsco.

Verder deur kreegde bakker van Gils, wonde neffen de blauwsloot, daor zit nou Klomp. Van Gils emigreerde naor Australië.

Dan kreegde de lappenwinkel van Hout en schildersbedrijf Smid, mar die hadden ok un tabakswinkeltje. Nog verder zaat Harrieke van de Ven mee zun tabakswinkeltje en zun tweedehands meubelen.

Dan nog sjuust vur de Hogendorpstraot dun aannemer Kocken; is momenteel galerie Bremmer. Ok Kocken was bij de braandweer en op zun huis stond unne sirene, die ons waarschuwde bij luchtalarm.

Dan kreegde ut winkeltje van de Carro, die verkocht ok van alles, had ok unne automaat zo dat ge 's Zondags ok kont kopen, neffen de automat was un luikske en er wier meer dur ut luikske verkocht als uit dun automaat.

Dan kreegde bakker Paaymans, dur ons de Paai genoemd, verderop zaat dun hardsteenbewerker Clijssen; hij mokte al de grafzerken die in de Hasselt nodig waren.

Tegenover de kerk wonde Sjef de koster, had ok un tabakswinkeltje en ok unne papagaai die kon praoten. In dun oorlog, de deur open en roepen: "Hedde Sjek?" Dan riep de papagaai: "Gin sjek!"

We hadden ok unne loodgieter Bos en ok unne electriciën dat was Kieboom; bij hun vur de deur zen vlak na dun oorlog die granaten gevallen die zoveul slachtoffers maokte.

Recht tegenover de jongensschool zaat de kruidenierswinkel van Horvers en nog iets verder ok wir un winkeltje vur tabak en dat was van Deurzen.

Op dun hoek van de Van Bijlandstraat zaat ok nog unne bakker, maar ik weet niemer hoe det ie hiette.

In de van Bijlandstraot zaat ok nog unnen mulder, in dun oorlog heet ie vur ons meessen mar zat stiekem gemalen, aanders zaatte uren mee un koffiemolentje te draaien om vur een brood meel te maken van rogge of tarwepitten. Ok zaat er de leerlooierij van Pessers, gewoon tussen de huizen, alles kon en mochte toen de fabrikaanten, want ut rook er echt niet fris en vooral nie in de zomer. We gaon wir de Hasselt in.

Dan kreegde Sjef de Beer, het Café, waor ge kon biljerten, pijl en boog schieten, en waor vur de deur de ronde van de Hasselt vertrok, waarin toen nog meereeien Gerrit Schulte, Boeien en nog meer bekende figuren.

Verder tot aon de Kwaadendstraot, op dun hoek unne kruidenierswinkel van Teurlings, juust familie van dun steenbakker.

Ongeveer de liste huizen van de Hasselt daor hadde nog unne kolenboer en daor wonde ook Toon van Baast dun organist en de leider van ut zangkoor van de Hasseltse kerk.

We steken de straat over, daor wonde Raaimakers, unne winkel in Textiel en un dochter Treesje, zij was ut irste medje waor ik mee vreej, alleen un kusje durfde ik ze toen nog nie te geven, ut was nog in de tijd dat veul meskes dochten dat ze van un kusje ok kiendjes konden krijgen.

We gaon richting Hasseltse kerk en we komen un lappenwinkeltje tegen en dat was van dun ouwe Bas Lemmens; de handel is in de familie gebleven, confectie in de Hasselt, sokken op de mert, en ene ging verder als vleesgroothandel.

Dan kreegde Bakker Van de Aa, die is er nou nog docht ik; en iets verder wonden Versteijnen. Juust, nou is ut un heel groot expeditiebedrijf en containeroverslag.

In wat nou is het wijkgebouw wonde toen boer Brabers.Van Broere meubels weet ik nie of die daor vur dun oorlog al zaaten of vlak na dun oorlog.

Dan kreegde Mommers, dun drogist en tevens un schildersbedrijfke, en iets verder de fietsenwinkel en tevens un benzinepomp, ik docht van Noud van Loon.

Ok zaat er nog un timmerbedrijfke, dan kreegde ut kantoorboek winkeltje van Reijnen, mee daor aachter de drukkerij. Daor kochten de meessen kerkboeken vur de irste communiekantjes, rozenkraansen, prentjes mee van allerhande heiligen, ok werden daor de bidprentjes gedrukt. Ut schrijfpapier en de enveloppen, ok de postzegels, werden per stuk verkocht, as we bij ons thuis 2 brieven per jaor kregen dan was ut veul en hil de buurt nieuwsgierig wat er instond.

Twee huiskes verder wonde Jan Leijs. Jan die had ut schonste perd van hil de stad.

Jan Leijs reed alleen mee de hoogkeer, vur wie allemal, ik weet ut nie, mar als Jan uitree mee zun gespan, ut peerd geroskamt, zun manen, zunne stert alles zaag eruit ofdat ut net uit de waas kwaam. De hoeven mooi zwart gemokt, ut tuig, al ut leer mooi ingevet en ut koper gepoetst, eerlijk zonne schone knol as ut peerd van Jan Leijs reed er in hil de stad nie rond.

Mar we gaon verder, ut liste bedrijf dat ik noem is slager Mommers, ik docht ok familie van dun drogist en dan neffen de Jongensschool wonde de tuut, de grote baos van de steenfabriek en tevens ut adres waor ermE meessen dur de pastoor naor toe werden gestuurd as ze echt iets nodig hadden. Ut was nog in de tijd van: Mijnheer Pastoor ons Jantje kan zun irste Communie nie doen, ik kan gin nuuwe kleren betalen, dan kregen ze un briefke mee vur de Tuut en die gaaf ze dan un bon waor ze kleren konden haolen.

Basisschool Hasselt; vroeger Sint Antoniusschool voor jongens

Jongensschool met Patronaat, Pastorie en de Hasseltse kerk en niet te vergeten ut kerkhof, toen nog mee un immitatie van de grot van Lourdes.

Veul heb ik nou genoemd, ik kan nog best iets vergeten zijn, of misschien iets verkeerd genoemd, mar ut is allemal ok zo lang al geleden, de stoomtram reed nog, de Reitsehoevestraat was nog un zaandpad, ok de Kapelstraot.

De Hasseltstraot was nog geplaveid mee kenderkopkes, zoals toen de miste straoten in Tilburg.

Bewust heb ik straoten nie genoemde die ok bij de Hasselt heurde, mar ik was daor nie zo goed bekend. Dat waren: de Kwaadeindstraot, de Herstalsestraot, de Pijlijzerstraat, de Bokhamer en de Outshoornstraot, wat nou is de Waterhoefstraot, daor lag toen de boerderij van Bastiaanse en de houthandel van Brand.

Verder was er nog de Tongerlosehoefstraot en ok de Rooi Pannen, in de Reitsehoevenstraot nog un paor boerderijen, die van Kolen hebben ze helemaol gerstaureerd, boer Mutsaers is afgebroken mar dun oliemeulen staot er nog, dat is nou het reptielenhuis.

Ik kan nog heel lang deur gaon over de Hasselt waor ik geboren ben, ut is nog un lang verhaol geworden terwijl ik alleen mar wou vertellen over de bedrijvigheid die er vruuger in de Hasselt was.

Hoeveul bakkers, slagers, fietsemaokers, gruunteboeren etc. er ok waren, ze hadden allemaal de kost, soms gesmolten vet en suiker op ut brood en erepel me juinsaus, mar ik weet zeker: in de Hasselt is er nog noot iemand van dun honger doodgegaon.

NAAR BEGIN VAN DEZE TEKSTPAGINA