Nadat wij, een paar jaar geleden, mijn moeder begraven hadden, trof ik in het condoleanceregister de naam aan van mijn oude kleuterschooljuf, zuster Giovanni. Ze was al een eind in de tachtig, maar ze leefde nog steeds, zong in het kerkkoor, en had zelfs onze naam nog onthouden.

Toen ik haar een erkentelijke brief schreef, bleek dat, na al die ruim vijftig jaren, de eerste te zijn die ze ooit van een oud-leerling gehad had.

Ik was daar toch wel wat beduusd van. Ik nam me toen voor om méer mensen van vroeger mijn waardering te laten blijken voor hun bijdrage op mijn levenswegen.

Dat was de eerste reden – er kwamen er later méer - waarom ik ooit begonnen ben aan het te boek stellen van al mijn herinneringen : dat ik al die mensen aan wie ik wat te danken heb, minstens eens met name wilde noemen. Ook al lezen ze dat misschien niet zelf, je weet nooit hoe het hen of hun kinderen bereikt.

Van mijn jeugdherinneringen in de Sacraments-parochie is op deze site al eerder het hoofdstuk van mijn schooljaren verschenen.

Omdat vooral tijdgenoten benieuwd bleken naar méer, heb ik uit de voorafgaande paragrafen van die "memoires" nu ook een selectie gemaakt over mijn jeugdbelevenissen buiten de school.

Het is vooral bedoeld als tijdsbeeld, niet zozeer als een verzameling smeuïge columns. Al hoop ik natuurlijk dat er genoeg anekdotisch materiaal in voorkomt om los daarvan gewoon de lezende geest te vergenoegen, en nu en dan tot een glimlach van herkenning te bewegen.

Weliswaar zijn mijn eigen ervaringen het uitgangs-punt, maar ik heb vooral die gebeurtenissen gekozen die op een wat andere manier eigenlijk wel ieders ondervinding kunnen zijn. We hebben allemáal wel zo’n tante of zo’n buurvrouw gehad, op zo’n manier iets verkeerd begrepen, of ons over net zoiets verkneuterd.

De meeste namen die erin voorkomen heb ik voor de herkenbaarheid maar gewoon onveranderd gelaten; enkele maar heb ik kiesheidshalve gewijzigd.

Want genoemd worden is leuk, maar wel alleen als het in positieve zin is, zullen de meesten wel vinden.

Reacties, boze of geamuseerde, hoor ik graag. Ze worden altijd serieus genomen en beantwoord, - áls er tenminste een retouradres bij staat.