Piet Schellekens  
In alles leeft een zon

In de natuur is te zien dat leven vanuit een middelpunt ontstaat, een centrum of hart waar de energie zich samenbalt en ook weer ontplooit. Het is als een in- en uitademing waarbij de buitenwereld wordt opgenomen, ervaringen worden verwerkt, er groei en bloei ontstaat en vervolgens de terugkeer naar een beginsituatie. Vanuit deze ongeordende leegheid kan er nieuw leven ontstaan, vergelijkbaar met de bodem waarin het zaad valt. Het zaad met in zich een vonk levenskracht, een nietig puntje met een oneindige potentie welke zich verbindt met de omgeving: de elementen aarde, water, lucht en vuur. Dit principe wordt vanouds symbolisch voorgesteld als een punt in de cirkel ʘ. Overal in de natuur bij planten, bloemen, bomen en al wat leeft, is dit zichtbaar.