Belevenissen van een Juffertje in 't Groen
 door Anouk Reefman 

Crimi kijken

”Piet, jongen, trek even het geluid van de bosuil uit de kast en zet ‘m op de repeatknop. ‘Whoeoeoewhoe’. Zo… ja! En dadelijk net voor het moment suprême, wissel je af met dat hese blafje van de vos. Goed, prima, prima en nog een keer. Komt ie dadelijk: Piet, let op: als Klaas zijn rechter arm omhoog doet en Marie de spotlights op het lemmet van de dolk laat flikkeren, graag wat geklok van de opvliegende fazant. Ehhnnn…Nu! En..cut!”


Een vosje blaft wel eens hees.

Het mag duidelijk zijn: deze Juffert schrijft een filmscenario, een echte Crimi voor de gevorderde kijker. De spanning is te snijden. De geluiden van de nachtdieren kleden standaard het verhaal aan. Het ontbreekt ons nog aan een gillend konijn. En een miauwende buizerd zit pas in de pen voor de ochtendscène: als Klaas zijn slachtoffer heeft begraven. Die wijst dan al cirkelend vanuit de lucht, de politie de plek des onheils aan. Man, een kniesoor die er op let, zo’n vogel kan op een afstandje goed door voor een aasgier! Hebben we meteen een spannende scène voor de ‘wordt vervolgd’ aftiteling.


Eigenlijk heet ik Teut en Bel is m’n zus: niet mauwen, gewoon meedoen.

Gelukkig zijn er maar weinig mensen die zich afvragen of de bosuil eigenlijk wel zijn dingetje doet in een open veld, of de vos altijd chronisch verkouden is en of de fazant wel zo vaak in de nacht vlucht.

Maarr…in mijn winkel van sinkel is van alles te koop. De kijkcijfers zorgen voor de rest. We gaan gewoon kunstig cashen, mensen! De serie is al doorverkocht aan Verweggistan en staat op de rol voor Denemarken.

Kijk, een reële crimi-schrijver wordt een juffert niet zomaar. ‘Wild’ is een jagersbegrip en heeft nou eenmaal een goed te gebruiken enerverend toontje nodig. Los van het jagersjargon bestaat er niet eens een sluitend woord voor dit soort beesten in het Nederlands. Als feuilletonfranje doet het goed dienst, toch? Ga er maar eens aanstaan, het vangen van echte klanken! Dat kost wat. De nachtrust van een juffert bijvoorbeeld.
Met pierenoogjes wordt ze er laat in de ochtend van wakker.


Een konijn doet is meestal zwijgzaam.

Zonder iets op de tape, overigens. Een viertal flirtende bosuilen hoor je hier ook alleen maar in de oktober en novembernachten. Veel te bijzonder voor opname en een eventuele repeatknop doet er zeker geen eer aan. [Klaas is voornemens zijn slachtoffer te vellen: de bosuil zwoelt een bevestigend ‘liefie’’liefie’…]?

Tegen de tijd dat ik een opname zou kúnnen maken, blaffen er ordinair twee vossen doorheen. Ruzie in de tent daar! Zoonlief moet schijnbaar verkassen, ziet de noodzaak niet en wil echt wel bij zijn moeder blijven. Wat kunnen die beesten lelijk doen! Hoe krijgen we dit zuiver op de band, mensen?


Een beetje freewheelen wil wel helpen?

Er is geen tijd om na te denken. Stilte. De mensenklok tikt door. Dan een gekrijs van heb ik me jou daar. Die dassen gooien hun jaarlingen er ook al uit! Maar dasjes kirren toch? Juffert, je luistert te veel naar de bandopnames van de dassenwerkgroepbrabant.nl!
Enne… grotere dassen doen ook wel eens wild! Wild? Wilt u soms reclame maken voor uw nieuwe column ‘DASALNIETTEMIN’ op deze Brabantse site? Het staat nog in de steigers, joh! Tekst alleen is niet genoeg. ‘Betrokken’ webmasters kun je, net als die beesten van je, ook op één hand natellen. Die van jou cashen niet voor hun werk, die laten hun hart spreken. Heb je daar eigenlijk al een bandopname van?


Een das maakt pas op de plaats.