Belevenissen van een Juffertje in 't Groen
 door Anouk Reefman

Hoe oranje is groen?


Het sneeuwt bloesem in de boomgaard. De zandgrond is vet en mals onder zoveel kleuren groen. Het bladerpalet overtreft zichzelf dagelijks zodat elke geschreven indruk daarover meteen al achterhaald lijkt.
De hazelaar, de pruim, de peer en de kers fleuren in groepen, de een na de ander. Ze vormen samen het begin van een leuke variant op het schaapjes tellen, voor als de slaap eens uitblijft. Want na de fruitserie schieten er vervolgens zoveel andere soorten tegelijk uit, dat het nadenken vervliegt in een eindeloze bloemen- en bladerenzee.   
De lente vernieuwt en weerlegt met het grootste gemak gegroeide voorkeuren in het groengebeuren. Zo ben ik sinds kort zelfs de berk een leuke boom gaan vinden. Eerder vond ik het maar een witte dunne iele staak met een wel héél beperkte houdbaarheid. Ze verstoren daarmee mijn rotsvaste geloof in de kracht en geschiedenis van loofbossen.
Inmiddels ben ik toch ernstig gefascineerd geraakt door de frisgroene stippenregen van deze lenteprins. Als ik een boommartertje was en moest kiezen tussen beuk en berk, zou ik echt wel zo’n mooi berken gordijntje uitzoeken. Wat een vrolijke verse vitrage voor het uitzicht van mijn holletje! Ik word spontaan een groot voorstander van reïncarnatie.

De lentelucht snuif je hier in volle varianten op. Zeker na een regenbuitje ruik je de kracht van de verschillende bloeiwijzen. Dit landgoed kreeg ooit ook een geurende naam van Napoleon: ‘de Pettelaer’. Een verbastering van het Franse “se peter”, dat staat voor “een wind laten’’, een van de genoeglijke hobby’s van deze veldheer.
Zeker weten dat hij hier toentertijd niet in de lente was. Of juist wel, je kunt je vlag immers op verschillende manieren onderscheidend planten, als ie maar opvalt. In ieder geval maakt de lente een hoop los.
Deze stadse juffer gooit zich op de noeste tuinarbeid, en heeft dan heel wat te stellen en vooral bij te stellen. Kweekgras, zevenblad, smeerwortel, hondsdraf, dovenetel en vele andere pioniers waren hier eerder dan wij en laten dat elk jaar weer onomstotelijk weten.
Een tien voor de tuin als streven moet je hier maar heel snel vergeten. Gezellige tulpen koop je slechts éénmaal want het seizoen erop zijn de bollen in de muizenmaag verdwenen. Zo groei je als mens een nieuwe kant op. Ging je eerst naar de Intratuin voor wat natuurlijks in je stadse kattenbak, nu plant de natuur je hier telkens zelf met twee voeten op de grond. Is ook een leuke ervaring hoor! Maar de rollen lijken omgedraaid. Een boerin zal ik nooit meer kunnen worden daar heb ik te veel voor afgeleerd. De paplepel heeft het anders met me voor gehad. Niet getreurd, ieder zijn eigen wijze, ik laat me gewoon lekker overvallen door de natuurwensen. Verrassingen geef ik hoogstens een duwtje mee.

Wij doen het hier anders en houden elk jaar een wedstrijdje lente-speuren. De eerste en enige prijs die te behalen valt is een maaltijd naar keuze. Al verschillende tekenen aan de lentewand passeerden zo de laatste jaren ons huishouden. Het eerste zweempje rood van het blad op de beukenlaan, het eerste nestje eitjes, jonge vogeltjes, veulentje, lammetje, zwaluw, uilenkind. Dit jaar doen we een kleurenrace. Onze inzet is de kleur oranje, of te wel hoe oranje is groen? Valt niet mee hoor met een schilderes in huis als concurrente. Maar ik heb de camera meestal in handen (gna, gna). Zij moet er telkens een getuige bij roepen want anders geldt de observatie/ervaring niet. Eerlijk zullen we alles delen, ik een beetje meer dan jij! De varianten op oranje springen de pan uit: kom ik braaf met een IJslands papavertje aanzetten, komt zij met een neergestreken wilde gans met een oranje streep op z’n kont. Wijs ik op het oranje van het beginnend blad van de Noorse esdoorn, houdt zij voet bij stuk dat het meer wit is. 
Dan fotografeer ik ‘maar’ de eerste zwaluw twee weken eerder dan vorig jaar. Komt zij met twee bosuilmini’s aanzetten. 
Zo worden de spelregels van de speurrace steeds uitgebreider en alle facetten vormen ons lenteseizoen.  


Het sneeuwt bloesem in de boomgaard.


Een berkenblad gordijntje.


Uitzicht vanuit mijn boommartermarter hol.


Haalbaar tuinplan: rabarber en een overgebleven tulp.


De eerste zwaluw (11 april).


Hoe groen is oranje? (Noorse Esdoorn).


Wilde gans met oranje streep.


Bean en Bucket van Uilhoven.

(Alle foto's : Anouk Reefman)