Belevenissen van een Juffertje in 't Groen
door Anouk Reefman 

Machinaal en marginaal.

 

Ik trek het zelf niet, ik krijg er koppijn van. ‘s Morgens vroeg brult een enorme tractor met aanhang rechts van het huis op het land. Wat een kalere herrie. Margo zegt dat ze het geploegde land rechttrekken, eggen heet dat. Nou, volgens mij walsen ze gewoon de boel overtuigend plat. Ik trek een kussen over mijn hoofd en weiger nog uit bed te komen tot het lawaai ophoudt. 

Ook op geploegd land ontwikkelt zich van alles.

Ondertussen hoop ik van harte dat ze dit maal van de dassenburcht afblijven met hun machines. ‘Boerenefficiëntie’ noemen ze dat: die laatste vore aan de uiterste zijkant van het land, ook nog omjassen. Of er nou hoofdwortels groeien van honderd jaar oude beuken, of dassen er een bedoeninkje hebben: “hoppa, ons ben zũnig, ons gaat voor maximaal!”

Afgelopen jaar hebben we nu al vier maal loonwerkers gewaarschuwd voor het bestaan van andere rijkdom dan alleen het uurloon. En elke keer maken we weer een andere loner alert, na de opgelopen ravage van afgelopen lente. Gelukkig reageren de meesten zonder morren, maar ik vraag me ondertussen wel af waarom we een postzegel natuur nog uitbesteden aan mensen zonder sjoege van het natuurspecifieke.

Zo’n salamander doet het beter in een aquarium?

Ken de juffert. Ze heeft een hekel aan onnodige herhaling, en informeert naar de opleidingeisen van loonwerkers bij de ZLTO. Dat is de club die hier belangen behartigt en boeren organiseert in het Zuiden.

Het antwoord is kort maar krachtig. Leeftijdseisen en ARBOblabla bestaan er voor het rijden op tractoren en combines, de meesten doen thuis ervaring op. Mijn eigenlijke vraag naar een pakket aan ‘deskundigheidsbevordering’, het leren ten behoeve van cultuurveranderingen op de werkplek, slik ik maar gauw in.
Ik zit aan het verkeerde adres.

Niet zo moeilijk doen, in je tuin zit ook wel een kolibrievlinder!

Misschien vallen de eigenaren van loonwerkbedrijven wel te interesseren voor natuurspecifieke belangen? Immers, bij de huidige afnemende agrarische activiteiten, zal de onderlinge concurrentie toch toenemen tussen deze grootmachine-eigenaren?
Wat is er dan mooier dan het invoeren van een verdiend onderscheidend bedrijfskeurmerk? “Je moet Piet zijn mensen inhuren, jongen! Want die staan garant voor locatiekwaliteit!” ”Die mensen daar informeren gericht naar het wel en wee van de oppervlakte die ze machinaal onder handen gaan nemen”.

Scholing in communicatie en natuur kost geld, juffert. Zolang teveel instanties natuuropdrachten ‘economisch’ verstrekken aan ondeskundige uitvoerders, zal de herhaling de herhaling opvolgen. 

Ook dassenprints zijn opbrengst, besluitvormers.

Hoe krijg je het een en ander in godsnaam op één natuurlijn, laat staan de randjes? Doe niet zo moeilijk! Marginaal geleuter juffert!
Die das doet wel ergens anders een plas.

---