Belevenissen van een Juffertje in 't Groen
door Anouk Reefman 

Rare Snuiter

Onze hond heeft ondertussen wel mijn vlinderboek aangevreten. Mwuh.
Uit nijd en verveling. Want ik ben zonder haar op zoek gegaan naar een ratelpopulier. Die boom is DE favoriet in voortplantingstijd bij een van de grootste en zeldzaamste vlinders van Nederland: de ijsvogelvlinder. En als nou het gelijknamige vogeltje hier in de buurt woont, waarom dan ook niet zijn vlindernaamgenoot?

Vogelvlinders en wijsheid uit het boekje.

Ik heb er het een en ander over gelezen en de foto’s goed bekeken, nou nog uitvogelen hoe de ‘ratelpopulier’ eruit ziet. Er is geen zuchtje wind dus van het geluid kan ik het niet hebben. Als ogen op steeltjes, zo zitten de ronde gekartelde blaadjes vast, zodat de wind ze kan laten ratelen om hun as. Gewapend met een bomenboekje en camera, gaat deze juffert, inderdaad zonder haar viervoeters, los in het bos. Met in mijn achterhoofd de kennis geprent die vogels sowieso in hun bol hebben. Grote vraatgaten in het blad = lekkere grote dikke rupsen.
Is een grote kans op vette vlinders, vind ik. Juist.

Ik loop voorzichtig door het graan richting de dassenburcht.
Het gewas vertrappen is niet de bedoeling. Ik maak zoveel mogelijk gebruik van looproutes van verschillende soorten dieren. Aan de buitenkant zijn die paadjes niet zichtbaar, en ik vraag me soms af hoe dun welk dier wel is, want er zijn werkelijk hoge lucifergangen bij.

Een Lucifer-looproute.

Ik passeer het vossenhol en wordt begroet door tig vliegen. Die hebben zich letterlijk lam gegeten want ze vliegen doorgedraaid en doofstom in mijn ogen. Bah. De kraaienlijken liggen hier voor het oprapen.
Onze dassenman heeft mij eens verteld dat de vos een van de weinige dieren is, die kraai op zijn menu heeft gezet. Ze smaken namelijk erg vies, volgens hem. Nou verbaas ik me onderhand nergens meer over, maar hoe weet híj nou of kraaien vies smaken? Ik bedoel, deze dassenman beruikt diverse dierensporen als een hond bij een hol, dus een heksenketel-kraaien afstrekseltje, past toch ook wel in zo’n plaatje?

Een vossenbouw.

Om zulke stadse logica moest hij lachen: welk hol en hoezo een hond juffert? Pas jij wel een beetje op je woorden? En nu zouden er ook al kraaien zijn geproefd?

Kraaienlijk.

Ik nader een ratelpopulier. Op naar de zeldzame ijsvogelvlinder!
Het bomenboekje wordt nog eens uitvoerig bestudeerd en ja: alle kenmerken zijn daar: gevonden. Mèt vette vraat, dus het zal wel lukken met deze boom. Goeie God, wat is zo’n vlinder selectief in zijn kraamkamerkeuze, geen wonder dat ie zo zeldzaam is?

Ratelpopulier

Ik strijk neer op mijn krent en bestudeer een live ‘ratelpop’ en omgeving. Na een uur is de oogst onbedoeld: een ree, twee witte vlinders, een vlinder met een streep en veel muggen en sprinkhanen.
Echt geen vette rupsen die belagers voor het ootje houden, met een zelfgekauwde verlenging van een aangevreten blad, zoals ik heb gelezen.
Mismoedig trekt de juffert een centenbakkie op haar gezicht.
Als een goed begin het halve werk is, kan ik nog altijd mijn plannetje gaandeweg bij stellen, nietwaar? Een vlinder met een streep erdoor is ook speciaal toch, ik heb hem tenminste nog nooit gezien.

Vlinder met streep.

Ik kijk verder rond in het gras tussen graan- en boskant. Dan kijkt een vreemde engerd terug. Nee, hè. Er gluurt een ongelooflijke nachtmerrie naar me. Werkelijk alles waar ik bang voor ben, verenigt in één beestenlijf. Een onmogelijke combinatie van: schorpioen-angel, een verschrikkelijke bijtsnuit, een geschakeerde wespenkraag en hij beziet ook nog eens de wereld omgekeerd: met steeltjes op zijn ogen! Slik.
Bah, en dan nog zo’n sprinkhanerig onderlijf en van die saaie motterige vleugels, wie verzint er nou zoiets?
U is niet precies mijn vermaarde ijsvogelvlinder, maar wat dan wel? Is er nog een allochTeun in het Bossche bos? Zou die soms ook vlinderboeken eten?

Vreemde combinatie

Ik neem geen tijd om zijn lust te checken noch om te kijken of er ‘juffert’ op zijn boodschappenlijstje staat. Als een speer ga ik er vandoor.
Deze dame bekijkt die lekkerbek wel op haar gemakje in een digitale vorm.

Thuis gekomen staat onze CUBRA webmaster Han van Meegeren op de mail. Juffert gaat de maand juli verplicht met vakantie. Andere vaste medewerkers weer in de maand augustus.
In september komt er een nieuwe formule van CUBRA in de lucht, zodat het succes van de site voor alle vrijwilligers te verhapstukken blijft.
Ja, zo mist u wel mooi, het opgroeien van de buizerd mini’s hier. We meenden dit jaar één wuppie te krijgen, maar het blijken er al weer twee te zijn. Wat een timing: ontdekt na de gekleurde kaarten-slag van voetballend Oranje: Teut en belletje II, dus. Belletje is nog zo klein, maar wel nieuwsgierig. Zo hoort het! We gaan gewoon door!

Teut en Belletje buizerd II.

---