Belevenissen van een Juffertje in 't Groen
door Anouk Reefman 

Moederdag

En stel nou dat er in de natuur ook bloemen en ontbijtjes worden uitgedeeld ter ere van vruchtbaarheid en zorg. Zou iedereen en alles toch raar opkijken als alleen moeders feestelijk onthaald worden. Flora en fauna tekenen onmiddellijk protest aan. En geef ze eens ongelijk.

Het zou eruit zien zeg!

De viering van vruchtbaarheid en zorg.

Ik zie onze twee dassenpeuters al aan komen sjorren met een zelfgeplukte klaproos in hun smoeltje voor moeder. Zeker weten dat de rest van de grootfamilie niet gecharmeerd maar uiterst verongelijkt toe zou kijken. Eendrachtig besluiten ze de peuterdas-klas eens even ernstig bij de les te houden. Hoog tijd voor wat corrigerende culturele opvoeding!  

En die avond wordt na het poetsen en de dassenplas, een oud ritueel uit de kast getrokken. Alle gestreepte dassendieren, jong en oud, verzamelen zich onder de grote eik op de burcht. En het is Opa Das die de fabel van de ‘vier musketiers’ vertelt aan alle gespitste oortjes.

“Een voor allen, allen voor een”, sneust een klein dasje later gehoorzaam na, terwijl ze de regel zachtjes herhaalt in de kinderkamer. “Oh, dus bij ons zorgen alle groten samen voor de kleintjes, niet alleen mama!”
Haar broertje Joris krapt zich eens even stevig achter zijn oortje en bedelt dan al weer snel bovenhols bij een willekeurig familielid om een gedeeld portie pierenprut.

Joris sneust bedremmeld.

“Maar tante Doris”, waagt Joris na het musketier verhaal “waar zijn jouw broers dan nu?”
“Jullie ooms wonen sinds jullie geboorte elders, Joris. En nu een beetje pas op de gezamenlijke plaats maken graag, anders verhuis je ook die kant op.” Ooit eerder een dasje zo bedremmeld op zijn neus zien kijken?

Oom Boris Das woont nu achter de paardenwei.

Het fenomeen moederdag valt in het dierendom nogal verkeerd uit.
Een dergelijk gebaar wordt niet gepikt. Ook onze spreeuwen Kaat en Keuvel liggen in een deuk bij deze voorstelling van zaken.

Moederdag? “HA” of “GNA”.

“En wat als mijn Kaat nou door de Havik wordt opgepeuzeld en ik niet zou weten hoe ik verder voor de kleintjes moest zorgen? Ooit van risicospreiding gehoord? Ons Kaat wil net als ik dat de zorg van meet af aan zeker is. Daarom delen wij hetzelfde werk. Anders zou angst de drijfveer worden en ‘zorg’ enkel ‘bezorgd’. Dat trekken spreeuwen niet hoor! Je moet toch een beetje brutaal durven zijn in deze wereld.

Keuvel spreeuw met zijn glimmende ‘house’ pakje.

Juffert: “Dat jullie spreeuwen een hoop schijt hebben aan mensenzaken, dat is me al lang duidelijk. En bij ons laten mannen zich ook niet zomaar uitvlakken in de bijdrage aan het overleven als groep hoor! Ze hebben zelfs een erkende vaderdag!”

Volgepoepte auto.

“Ja juffert, we meenden al zoiets te hebben opgevangen. De dag van de stropdas, aftershave en sigaar. Waarom eigenlijk niet ook bloemen voor in huis? Heb je daar al eens over nagedacht? Hoe past zo’n vaderdag bij jullie nou in het plaatje van de viering van vruchtbaarheid en zorg?
Wij vogels vergelijken die dag voor vader van jullie wel eens met de uitzonderingspositie van onze koekoek. Die doen ook hun ding en vertrekken dagelijks dan naar elders. De zorg voor hun kroost laten ze vervolgens aan anderen over.
“Zo Juffert, bijgepraat? Je hoeft niet zo bedremmeld op je neus te kijken, laat dat maar aan die zwarte pup van jullie over.
Die wil wel wat aannemen van ons vogels, als je niet oppast, gaat ze nog vliegen ook. 

Teun en de vliegende veren.

 

---