Belevenissen van een Juffertje in 't Groen
door Anouk Reefman 

 

 

 

Ben Busard

 

 

Echte vogellaars hebben vaak een uitgesproken favoriet.
Eén vleugelliefje, waar ze letterlijk hélemaal vol van zijn.
Ik vind het zo snoezig: van die grote –meestal- kerels die totaal idolaat vertellen over ‘hun’ (roof)pietje. Ze zijn een stuk leuker dan de betweters, die vogelland ook kent. U weet wel van die mensen die alles op een rij bij de Latijnse naam opdreunen, maar die verder enig vogelgedrag ontgaat. Ook hun eigen optreden, denk ik dan maar.

Bron 1: Fokke en Sukke

Nee. Hoor een bevlogen vogelmens vertellen over de Grauwe Kiekendieven! Toch niet de minste onder de grotere roofvogels, helaas wel schaars in Nederland. Zo iemand is Ben Koks uit Groningen.

‘Ben Busard’ heet hij inmiddels bij ons thuis.

Ben is vernoemd naar de alias van ‘zijn’ KiekenLief: de Franse ‘Busard cendré (as-buizerd). Dit juffertje mailde namelijk eind vorig jaar meteen nieuwsgierig die noordelijke kant op, toen hij vertelde over de internationale Kieken-club die in het Douce France bij elkaar ging komen.

Busard cendre, kiekenmiep met muis

Nou, de kiekenclub hield gelukkig een grotendeels geslaagde conferentie. Maar later werd mij duidelijk (via anderen) dat La France nog niet zo douce voor vogels is. Schietgrage gozers knallen daar regelmatig een ander imago de lucht in. 

Jawel met schutkleuren.

 En bekijk dan zo iemand als Ben Busard. Energiek en voortvarend en ook nog eens uitgerust met een engelengeduld. Wie heeft de combinatie tegenwoordig nog? En jawel: zowel in de begeleiding van de trek van onze Grauwe Kieken, als in het trekken van de Groninger werkgroep-kar. Sterker nog: jarenlang ervaring en toch met verve antwoordend op mijn onbezonnen beginnersvragen.

Een wishful-thougt “WOUW”

 “Hé Busaardje, ik heb echt wel de zwarte Wouw gefotografeerd op het land, …denk ik” Wil jij eens kijken?
Tuurlijk juffert. “Wouw, juffert! Wat een mooie buizerd!  

Ben Busard in indigo Afrika.

Dan komt onze Kiekenlieverd terug van het veldwerk in Afrika, en wat blijkt? Hij kan het niet laten om in een Udense lezing tussen zijn kieken-dia’s, ook nog even ‘zijn velduil’ voor te stellen. Hij wijst ons op haar charmante oogopslag en laat het luisterend publiek smelten. En het is niet alleen de lieflijke Walt Disney-emotie die ons overvalt bij haar aanblik. Nee, ook de ervaring met zo’n groot gepassioneerd verteller die vervuld is van zijn velduil-lientje draagt bij aan deze geslaagde avond.

Velduil (bron Hans Hut)

Ja, ja onze Busy Ben Busard! Hij heeft gewoon even twee favo-rietjes in de kring van weidevogels.
En krijg nou wat: hij gaat niet eens vreemd! Geen wonder dat in de algemene verslagen van roofvogelveldonderzoeken ‘Bigamie’ altijd zo’n prangende onderzoekskwestie is? Haha!

Verbaast u zich niet met mij. Maar echt: bewijzen zoeken voor het haremgehalte van een roofPiet is een terugkerende topic.
Nou doen roofvogelfreaks wel meer rare dingen, maar minder sekse specifiek heb ik het idee. Zo kan het drogen en uitpluizen van braakballen alleen met een enorme algemene prooikennis. Of soms ontwarren ze systematisch de bouw van een nest (Rob Bijlsma 1979, 2005) en combineren ze het met een fenomenale florakennis.
Alles wordt inventariserend in kaart gebracht: precies (van)waar, hoe en wat voor takken en takjes bijgedragen hebben aan een broedsucces, en hoeveel actieve muizenholletjes er zich op het terrein bevinden.

Ga er maar aanstaan: ontwa(a)r een roofpietnest.

 Aha, gezien mijn avi-fauna bagage, heb ik als loslopende juffert in het groen, niet zomaar even een Zwarte Wouw gekiekt in de achtertuin.
Die snap ik. Maar ik blijf het wel frappant oriëntaals vinden dat Bigamie zo’n terugkerende onderzoeksvraag is. Oké, een manneke dat er meerdere vrouwtjes op na houdt? De meiden tegelijk van verse muizenmaaltjes voorziet? En in vertrouwen aanziet hoe zij beiden wel of niet kleintjes grootbrengen? Hoort dit verschijnsel bij een (Nederlands) tekort aan Kieken? 

twee kiekenkinderen  

Ik besluit Ben Busard te onderbreken in de lezing met een vraag over de seksespecifieke gerichtheid in de Kiekenbigamie. 
Yo, Ben! En stel nou dat het een slecht muizenjaar is? Verleidt een vrouwtjes Kiek dan ook meerdere mannetjes om muizenmaaltjes te regelen voor de mini’s?
De zaal grinnikt, zo ook onze Busard. Hij meldt dat het emancipatoir gehalte van de KiekenMiepkes in die zin nog niet onderzocht is.

Wordt vervolgd?

 

Marion, de fameuze vrouwtjeskiek met satelietspriet, op weg naar Afrika.

 

Bronvermelding:

Hans Hut, de fotograaf van dé www.grauwekiekendief.nl             

Ben Koks, coördinator van dé www.grauwekiekendief.nl

WRN www.werkgroeproofvogels.nl

De Takkeling jaargang 2005, WRN

 

---