Belevenissen van een Juffertje in 't Groen
door Anouk Reefman
 

 

 

Een valentijnsfeestje

Nou, volgens mij hebben we hier weer een nieuw lenterecord neergezet. Onze bosuilmoeder heeft jonkies. De eieren zijn uit.
Echt wel, zeker weten! En nee, de kleintjes hebben we nog niet gezien, wel gehoord.
Moeders liet zich deze week voor het eerst roestend zien sinds de kerstdagen. Hieperdepiephoera! Zes weken broeden onder in de diepte van haar walnotenboom en nu kijkt ze verfomfaaid, maar tevreden uit haar klepjes.


Moeder uil.

Het lijkt me trouwens verdories vermoeiend hoor, zo lang eieren warm houden. Maar de novemberfase van de lokluister en het winterbroed-gebeuren zijn nu afgerond. Hè, hè!
Vader Bosuil komt luid hoehoe-hoewend een muizenmaal brengen zodra het schemert. Moeder uil krijst er een valentijnsvariantje bij: haar repertoire aan deuntjes is sinds kort feestelijk uitgebreid.
Jongens, de lente is al dik begonnen.


Zijn er drie of vier bosbabies geboren?

Ik sluit een valentijns-weddenschapje met Julie, mijn vriendinnetje en halfnichtje (8) uit de grote stad. Ik gok op drie Bosuil takkelingen in maart. Juultje denkt na en vraagt hoeveel eieren er zijn gelegd, want niet alles komt toch zomaar zeker uit?
“Hier echt wel!” beweer ik grootsprakerig, “alle dieren vinden het hier kei gezellig, ze wonen op het mooiste plekje van Nederland.”
“Oké”, overweegt ons lentemeisje, “dan kunnen de drie kleintjes Plumsie, Plamsie en Plomsie gaan heten”. Geïnspireerd meldt Julie even later: “als het toch vier takkedingetjes worden, dan hebben we nog een reservenaam in petto: Plimsie.


Een valentijns-fietsfragmentje.

We bekijken samen de foto’s van de twee uilskuikennesten van eerdere jaren. De boom lijkt wel wat smal voor drie takkers, laat staan vier. Maar goed als het dan toch twee dikkerikken worden, noemen we ze Val en Tijntje besluit ik. Een beetje in de traditie van de eerdere generaties ‘Morse en Holmes’ en  ‘Bean en Bucket’.


Een nulder verjaardag op Valentijnsdag.

Valentijnsdag als begin van een succesvol Lentebroedseizoen!
Dit vraagt om een passend kadootje voor die of datgene waar je van houdt. Een erfenis van -ik meen- twee heilige geesten die ooit eens op dezelfde dag zijn overleden in februari zo’n 300 jaar geleden en beide hadden iets met flora. De een was arts en maakte mensen met bloemen beter. De ander kweekte bloemen in Italië. Een leuke vertelling en wellicht dat rode rozen het toen al deden in het Mediterraan lenteklimaat.


Sneeuwklokjes

Hier brengt de vroege lente van Valentijn het wit van zowel Sneeuwklokjes als de Helleborus, Stinkend Nieskruid, in de volksmond. Lijkt me niet geheel in de sfeer van de huidige commerciële winkelgeest: “Ha schat voor jou deze sneeuwklokjes, ze zijn wat magertjes maar dat past de portemonnaie ”. Of: Dag Liefste, knijp je neus maar dicht, voor jou deze Helleborusjes, als dank.


Helleborus

We besluiten om een andersoortige Valentijnsviering te bedenken.
Met de verrekijker houden we regelmatig ons hart vast want de uilskuikens zijn niet alleen door deze stadse juffertjes ontdekt.


Juul met een Valentijnsverrekijke r.

Twee Vlaamse Gaaien parkeren pontificaal boven het nest en vieren deze feestdag met steelse blikken naar het komend kraamgenot.


Twee Vlaamse vlaaien komen op kraamvisite.

De kraaien kunnen hun nieuwsgierigheid ook niet onderdrukken. Wel een beetje hardleers van die zwartjannen, hoor. Hun identiteit veranderde namelijk twee weken geleden plotsklaps van uiterst brutaal naar schuchtere bangebeesten. De oorzaak lag bij het bezoek van een buizerdstel. Sàmen, is niet alleen, moeten die overtuigend dansend gedacht hebben. De kraaien hadden dat in ieder geval zeer snel ernstig door en vluchten vliegensvlug weg. De hillbillies!


Met zijn tweeën sta je zo sterk, dat de kraaien hun kapsones vergeten.

“Misschien moeten we maar eens wat vogelnestjes maken en in de uilenboom hangen” zegt Juultje, “dan kunnen die Vlaamse Vlaaien daar een ei in leggen. “Ik maak er rode valentijnsstrikjes aan, maar wat als de vogels zich verslikken? O, jee. Weet je wat: we laten ze eerst even wennen.”
Juul maakt twee Vlaamse vlaai-vogelnesten voor deze viering en hangt ze in een andere grote boom als proef. De vogels vinden het zo geweldig dat er binnen een mum van tijd een ei in ligt.
Jeetje. Het werkt! Wat een feest!


Valentijnsnesten

Met dank aan:

Julie Henkelvrouwtje (8) i.s.m. Anouk Reefvrouw (42)