Belevenissen van een Juffertje in 't Groen
door Anouk Reefman 

 

 

De lastpost

Een nieuw jaar kan met goede voornemens beginnen, maar hier is het af en toe net de omgekeerde wereld. Iedereen doet wat wild, zonder meer, maar sommige acties kan ik toch echt niet uitleggen. Dus dan maar naar de politie. Ik hoopte op een snelle tegenzet, helaas, we zijn anderhalve week verder en de volgende nieuwjaarsgroet ligt al klaar onder de struiken.

De lastpost van het oude jaar.

Nou wil het geval, dat ik bij god niet weet wie er via welk verzamelpunt zulke reclamepakketten verdeelt. Ik bedoel, dan kun je nog bellen om te zeggen dat de bijverdiensten op een andere onbestemde plek terecht zijn gekomen. Punt is dat vervolgens waarschijnlijk niemand zich geroepen voelt om zo’n fl-euro-fluiter bij z’n oren te grijpen en hem/haar de boel zelf te laten opruimen.
Luistert, deze juffert spreekt inmiddels ernstig uit ervaring.

Tja en toen?

Het ging van start in de kerstvakantie anderhalve week geleden.
Een snoeshaan die doodleuk zijn aanhangwagen met “verhuisafval” even tussen de oude beuken leegstort (108 jaar al zwijgzaam daar: dus geen gevaar?). Vijf dagen voor kerst moet zijn boel toch wat opgeruimd wezen? De stort van de gemeente is te duur of te veel moeite en de politie heeft andere prioriteiten? Hoppa en klaar is Kees.
De toezichthouder van Brabants landschap rijdt er strak twee keer aan voorbij, maar dat kennen we van hem inmiddels.

Ik ga zelf maar eens wat gedetailleerder poolshoogte nemen.
Tussen tig stukken zeil en vloerbedekking, plastic tuinstoelen, een zielig pietenkooitje, een kartonnen doos vol kapot glaswerk en emmers verfbagger, zie ik een vuilniszak. Jawel: mijn grootste hobby mag dan eindelijk voor het einde jaar nog waar worden! Ik trek de zak wat open en vind tussen afgekloven ligakoeken en vette belegverpakkingen, maar liefst twee ongeopende afschriften, een van een bankinstelling en de ander van een uitzendbureau.
Mijn god, deze lastpost uit luilekkerland is ook nog zo vriendelijk geweest om zijn adres achter te laten! Een kerstgroet aan de bosdieren in de vorm van een salarisspecificatie en een leeg getankte bankrekening.

Dit vraagt om een beleefd antwoord namens ons allen.
Bij die eerste greep in de vette vuilnis komt twee maal dezelfde naam boven drijven, jawel: bewijs! In mijn aanstaande kerstklofje bel ik de milieupolitie, de appeltaart moet echt maar even wachten.

Inmiddels hebben er al zo’n zestien wandelaars geschokt bij ons aangeklopt. We kunnen ze niet veel anders vertellen dan dat de politie toegezegd heeft langs te komen en dat (of omdat?) we bewijs van de verdachte droppert eruit hebben geplukt.
Het voelt solidair als we zien hoe verontwaardigde gezichten plaatsmaken voor een genoegzame grijns om de mondhoeken bij deze mogelijkheid tot kerstwraak.

Kerstwraak?: een feestje zonder zooi!

De politie komt netjes langs in de vorm van twee jonge mensen.
Ik doe aangifte. Ook zij hebben nog op eigen houtje een naam uit de vuilnis getoverd en drie keer is toch scheepsrecht?
De vermeende dader is zelfs bij de politie bekend van meerdere delicten.
Ze spreken over een goede mogelijkheid van bewijsvoering.
Mijn plan om hem zelf maar eens de rotzooi met enkel zijn snufferd te laten opruimen: U weet wel de handjes op de rug gebonden en gratis koekhappen met de kerst, valt helaas niet in de toon van de huidige politiebagage.

Blijft staan dat de rotzooi opgeruimd moet worden, want voor je het weet heb je een abonnement op die klerezooi. Ook dat domino-effect is de politie bekend, en zij spreken goede hoop uit: omdat dit maal de kosten waarschijnlijk verhaald kunnen worden, zal er wel een club zich geroepen voelen. Er volgt een uitwisseling van ideeën over mogelijke opruimers: de gemeente X of Y, Brabants Landschap, de politie zelf?

Ik ben zo vrij te melden dat we zelf maar eens passen. Niet uit onachtzaamheid, maar omdat we hier de zomerse junks, loverboys en andere onverlaten met hun overduidelijke sporen regelmatig al voor onze rekening nemen. Dat is de politie bekend. Oh ja?

Een bekend bosgebruik.

Nou ja, bepaalde actievormen hebben weliswaar niet geleid tot de uitbreiding van de standaard uitrusting van de politie. Maar op de lachspieren werkten ze daar wel op het bureau. Pardon?
Als bij overlast het herhaaldelijk netjes vragen of waarschuwen niets helpt, willen die paar plastic operatie handschoenen nog wel eens wonderen doen. Tja, een verse hondendrol onder de portiervergrendelingen duwen en daarna je handen over de voorruit wrijven. Hoe kom je erop en waar moeten zij op hun beurt dan aangifte van doen? Zijn ze meteen klaar met wat ze aan het doen waren. En uit de auto komen doen ze niet, want dan moeten ze er ook weer in.
Een juffert maatschappijleer staat de rechtsstaat af en toe wat creatief bij en niet alleen met kurk.
Aha!

 
Deze Ziezo-klaas tracteert niet alleen op snoep.

Onze grote herder Ziezo heeft meer voordelen dan ze zelf weet.
Wij dames in het buitengebied moeten zeker (blijven) oppassen, zegt de politie. Het wordt geregeld. Blijft u vooral alstublieft alert en doe zeker altijd aangifte!
Oke.

Sprookjes bestaan.

De volgende dag sneeuwt het. De natuur toont haar witte wasvermogen en dekt de teringzooi zonder trammelant toe. Wat wonen we toch mooi en wat genieten er toch een hoop dieren en mensen van deze omgeving.
Ik maak met de kinders veel buitenhapjes voor de vogels. De mezen nemen elke dag hun porties met zo’n overweldigend aantal dat wij niet de enige zijn die ze van dichtbij bewonderen.

Eerlijk zullen we het beste delen.

Onze lunch wordt opgeschrikt door een Sperwer die zonder omhaal tussen de mezen toeslaat. Blauw met grijze streepjes in een sneltreinvaart, met ns-kleurige poten dat ook. Een schriele tuinpiet is te laat en verdwijnt zonder OV kaart in het alternatieve circuit.
Iedereen zit aan tafel met open mond naar lucht te happen.

Punt is dat ik zoiets wèl aan de kinders kan uitleggen. Ook niet mijn grootste hobby hoor, maar alla.
Beter iets verantwoord weghalen, dan onverantwoord wegbrengen, denk ik dan maar zo.

Voor iedereen namens ons:

Een heel gelukkig nieuwjaar mét veel natuur avontuur!

---