Het is zaterdagochtendvroeg, enkele graden onder nul en mysterieus stil in het bos.
Er is deze nacht wat fijne sneeuw gevallen waarna de kristalletjes door de vorst verder zijn uitgegroeid.
De zon is net opgekomen, het hele bos glinstert in het licht. Wat een feest!
Ik hoor het roodborstje en ga naar hem toe.
Daar zit hij, te zingen op een tak in het bostuintje.
Ik fluit mee in zijn vogeltaal en geef hem wat te eten.
Dankbaar poseert hij voor mijn camera, kijkt naar links en naar rechts.
Zonder enige aanwijzing draait hij zich om en zet zich neer als een ervaren model. Alles in het bos is schitterend wit. De oranje gloed van de oprijzende zon resoneert in de keel van het roodborstje. Na een half uur staat de zon hoger en druppelt er overal goud naar beneden.
Wie nu pas is opgestaan weet niet beter dan dat dít het grote feest is.

Piet Schellekens

Klik hier om het volgende deel van 'Het roodborstje' te lezen.