B i j z o n d e r  n a t u u r l i j k
door Wim van de Wouw

 - Lente (1) -

Nu de lente door gebroken schijnt te zijn, is er weer veel moois te zien en te horen, niet alleen in het bos – houtwallen en struwelen, maar gewoon langs de paden, waar je kunt genieten van het mooie gele bloemetje van het Speenkruid, dat zich vermeerderd door de wortelknolletjes, die lijken op een speen, als je zoekt zul je er beslist ook vinden waar de wortelknolletjes in de bladoksel groeien.
Het plantje is zeer algemeen, wat echter niets afdoet aan de schoonheid.

 
Speenkruid

Langs wegen – paden en bossen op de voedselrijkere gronden bloeit in al haar pracht, als een kleurentapijt de kleine maar zo bekoorlijke Bosanemoon, en aan slootkanten en andere vochtrijke plaatsen de mooie bloemen van het Grote Hoefblad die veelvuldig bezocht worden door bijen en hommels.
Als de bloem is verdwenen verschijnen de bladeren, die enigszins lijken op rabarberblad, en om die redenen dikwijls ,,Wilde Rabarber” wordt genoemd.
Door het grote blad is het in de zomer een prachtige schuilplaats voor diverse dieren, en bij een regen of onweersbui biedt het zelfs boven het hoofd gehouden bescherming aan het kapsel van wandelende dames, zoals ik al dikwijls heb gezien  .

 
Bosannemoon


Bosannemoon


Groot hoefblad

Ook nadert de tijd om in de meer voedsel- en schaduwrijke bossen het zo bijzondere plantje met de naam Eenbes te zien [Paris Quadrifolia] dikwijls in gezelschap van de Salomonszegel, beide familie van de lelieachtigen en ook beide giftig, na het bloemetje van de eenbes, dat bestaat uit enige meeldraden en stempel, op een rechte stengel opgeschoten uit het midden van de 4 bladeren, verschijnt na de bestuiving één zwart-paarsachtige bes, die zeer giftig is.


Eenbes


Eenbessen


Salomonszegel

Het verhaal gaat, dat Paris de zoon van de koning van Troje, van de goden mocht kiezen tussen de wijsheid, en de hartstocht, hij koos voor de hartstocht en werd later vergiftigd door zijn minnares, met het gif van de Eenbes, vandaar de naam ,,Paris’’.

Salomonszegel een plant met lange hangende  stengels, bezet met talrijke bladeren, met daaronder de hangende kelkachtige witte bloempjes, die na de bestuiving veranderen in zwarte bessen.
De witte bloemetjes worden vergeleken met zogende biggetjes, en daarom wordt de bloeiende plant in de volksmond dan ook ,,Zeug met biggetjes” genoemd.

Maar bij dit alles zou ik nog bijna voorbij gaan aan een van de mooiste bloemen die in het voorjaar plaatselijk de bossen en bermen sieren, ik bedoel de ,,Slanke Sleutelbloem”, met haar helder gele bloemen die zo samen op de stengel op een baard van een sleutel lijken, en waar deze mooie plant ook zijn naam aan heeft te danken, want het zou de sleutel zijn die de deur voor de intredende lente kan openen.

De verschillende planten van deze soort, hebben dikwijls in de bloemkelk een verschillende  bloeiwijze, de ene plant bezit namelijk bloemen met korte meeldraden en een lange stempel, terwijl een andere plant bloemen bezit met lange meeldraden, en een korte stempel.

Dit alles om kruisbestuiving te bevorderen, dit verschijnsel kom je bij meerdere planten tegen en noemt men ,,Heterostylie”.


Slanke sleutelbloem

Het voorjaar en de zomer bieden nog veel meer moois aan, wat je als wandelaar zelf kunt ontdekken, en geniet van de prachtige bloemenweiden, die in ons Brabant toch nog te vinden zijn.


Bloemrijke weide

De enkele planten die ik hier beschreven heb zijn maar een fractie van alle voorjaarspracht.

Ga eens te veld, dat doe ik ook weer eens een keer om te beschrijven wat allemaal te ontdekken valt, in elk seizoen, want elk seizoen heeft zijn eigen bekoring.

Een fijne wandeling toegewenst.