B i j z o n d e r  n a t u u r l i j k
 door Wim van de Wouw

 

een vleesetende waterplantje

 - Het blaasjeskruid -

  Het vleesetende blaasjeskruid bestaat uit verschillende soorten, zij groeien gewoonlijk op zonnige plaatsen in niet al te ondiep water of een moerassige plaats die matig tot voedselrijk is. 

Het vormt dikwijls een dichte massa. De bladeren zijn met blaasjes bezet.en zijn in het beginstadium helder doorschijnend, later worden zij donkerder van kleur. Het overwinterd en plant zich voort via z.g. broedknoppen, die aan de toppen van de stengels zijn gevormd, en die na het groeiseizoen naar de bodem zakken. In de lente stijgen deze broedknoppen naar het wateroppervlak, en vormen daar nieuwe planten. Het blaasjeskruid heeft een zeer vernuftige vanginstallatie.

Dit bestaat uit vele blaasjes, die allemaal zijn ingericht met een vang-klepje dat alleen naar binnen geopend kan worden. 

Bij de vangopening bevinden zich haartjes, die als de vleugels van een fuik, enigszins schuinwaards zijn gericht, en het valstrikmechanisme wordt genoemd. Deze haartjes schijnen een stof af te scheiden waarop kleine waterdiertjes op af komen. Bij het naderen van het vangblaasje zet het vangblaasje zich uit zodat er een vacuüm ontstaat, waar door het klepje opent en het waterdiertje naar binnen gezogen wordt. Het klepje sluit zich en het waterdiertje zit gevangen, en  wordt door de verterings-enzymen in het blaasje verteerd.

Het bloemetje van het blaasjeskruid bloeit op de z.g. bloeistengel en is geel van kleur met een paar roodachtige streepjes op de bloemlip.

Er bestaan verschillende soorten blaasjeskruiden, de hierbij geplaatste afbeeldingen zijn van het gewone blaasjeskruid, het zijn foto's die zijn gedigitaliseerd van dia's door mij gemaakt in 1972, met uitzondering van de foto van het ene blaasje, waarvan de dia gemaakt is door Ton Berends.

In het verleden heb ik op de moddervelden meermalen het Vergeten blaasjeskruid waargenomen, ,jammer genoeg was ik toen niet in de gelegenheid het te fotograferen, na 1972 heb ik het nooit meer waargenomen, de redenen daar van is mij niet bekend waarschijnlijk verzuring. Wat mij opviel was dat deze soort de voorkeur gaf aan modderige niet te grote plassen, in een voedselarm milieu. Het bloemetje van het Vergeten blaasjeskruid heb ik nooit kunnen ontdekken, het Vergeten blaasjeskruid wordt ook wel het Platte blaasjeskruid genoemd. Deze plantjes met hun ingenieus vang-mechanisme, verdienen m.i. meer aandacht en bescherming. Bij verschillende natuurbeheerders die ik gesproken heb was weinig bekend over de blaasjeskruiden.De hoop uitsprekende dat mijn foto's en beschrijving een bijdrage kunnen leveren voor een ieder die de natuurbescherming de steun willen geven om de natuur te beschermen, door lid te worden van een natuurbeschermingsorganisatie.

Oisterwijk 20 Feb. 2004-

W.v.d.Wouw