De treurwilg van Emile van Loon

Wethouder Emile van Loon begon achter zijn kapitale pand aan de markt van Roosendaal in 1883 met de aanleg van een schitterende tuin. Hij legde vijvers aan en plantte verschillende inheemse en uitheemse boomsoorten. Hij moet een bomenliefhebber geweest zijn want nu 120 jaar later kunnen wij genieten van van de tot giganten uitgegroeide bomen die hij geplant heeft. De tuin is sinds 1938 een openbaar park. Dit is zo gekomen omdat in dat crisisjaar de Roosendaalse Van Gilsebank failliet ging. De eigenaresse mevrouw Van Gilse-van Loon woonde toen in het voornoemde huis en moest haar bezittingen verkopen aan de gemeente. De gemeente hield onder de bevolking van Roosendaal een geldinzameling om het project te kunnen bekostigen. Het huis werd stadhuis en de tuin een stadspark. Ik zal de komende tijd verschillende bomen uit dit park bespreken. De eerste die ik laat zien is de gigantische treurwilg die midden in het park staat. Volgens de kenner (Gerrit de Graaff, auteur van het boek "Monumentale bomen in Nederland) is hij met een hoogte van 30 meter 
de hoogste treurwilg van Nederland. 

 

 

Eind 19e eeuw konden ze nog hekken maken. Prachtig dit monumentale hek rond het Emile van Loonpark.