De rode beuk voor het kerkhof

Het zat allemaal mee die dag, 7 januari 2007.  Het was zonnig, strakblauwe hemel, en de vlaamssprekende dame van onze Tomtom wees ons een alternatieve route van Goirle richting Zijtaart. Eerst rij je door de uitgestrekte boomkwekerijen van Oisterwijk, Haaren, Esch en Boxtel en dan duik je zomaar het coulisselandschap in. Als je dan bij het binnenrijden van het dorp Olland jezelf en je partner het lied 'up Olland up' hoort zingen, dan weet je: 'het zit hier goed'. Ik weet het, ik val in herhalingen, maar Brabant is af en toe zo mooi. Je moet alleen de moeite nemen het te ontdekken. Beschouw het als je vakantieland en ga daar kijken waar je nog nooit geweest bent. Nou, Olland bijvoorbeeld. Een zeer sfeervol kerkhof met vlak daarbuiten een knaap van een beuk. Beuken mogen misschien dan wel niet zo oud worden als eiken, lindes en taxussen, maar ze zien er wel bijna altijd gezond uit. Het lijkt wel de niet drinkende, niet rokende, veel sportende, gezond etende onder de boomsoorten. De vitaliteit straalt er van af. Zo ook bij de beuk in Olland die volgens de schouwgegevens toch geplant moet zijn rond 1850. Ik ga zeker een keer terug om deze boom te fotograferen als hij zijn rode muts op heeft staan.