Slecht gedicht
Zo
op het eerste gezicht
Een
roestige rokende man
Een
stereotiep in een slecht gedicht
Zo
cliché als het maar kan
Het
metrum heeft de zenuwen
Het
rijm is ongericht
De
oude knoesten op de Veluwe
Zijn
blasé in een slecht gedicht.
Zo
op het eerste gezicht
Een
roestige oude man
De
woorden vervagen de taal is gezwicht
Bij
het opschrijven ervan
Niet
altijd meer de dichter
Je
stapt soms even uit de taal
Dit
is en blijft een slecht gedicht
De
betekenis banaal.
Zo
op het eerste gezicht
Een
roestige oude man
Die
de rook zoekt in een slecht gedicht
Of
het uitbeelden daarvan
Knoestige
woorden
Zomerkleur
clichégedicht
Het
zweeft rond zo zonder aangezicht.
Zo
licht zo vederlicht
|