INHOUD BESTE GEDICHTEN
HOME

BRABANTS

AUTEURS
TEKSTEN
POEZIE
INTERVIEWS
SPECIAAL


Print deze Pagina

Liesbeth van Thillo


Augustus


Op het veld, het koren,
Het zingende, suizende, zachte koren,
Blonde zangers
Gouden helmen
Krijgers zonder wapendos.

Tusschen het koren, bloemen, bloemen,
Helle, roepende klaprozen rood,
Vurige droomen
Flikk'rende vlammen
Zoo in leven, zoo weer dood.

Tusschen het koren, maaiers, maaiers,
Zeisende, zingende, wreede maaiers
Het koren buigt
Het koren valt
Het koren suist niet meer.

En de rilde roepende klaprozen rood
Zoo in leven, zoo in dood
Zij vallen
Zij dooven
Zij leven niet meer.

Nu zingen de zwaaiende maaiers hun lied:
Het koren is dood, het koren is dood,
Op blonde lijven, druppels rood,
Dat zijn de wiegende wuivende bloemen
Dat zijn de klaprozen, rild' en tood.
Nu is het koren, het koren dood.


Het gedicht 'Augustus' werd door Liesbeth van Thillo in het tijdschrift 'Brabantia Nostra' gepubliceerd in de aflevering van 1 augustus 1936. Het werd echter al in 1930 geschreven.