INHOUD BESTE GEDICHTEN
HOME

BRABANTS

AUTEURS
TEKSTEN
POEZIE
INTERVIEWS
SPECIAAL


Print deze Pagina

Paul Vlemminx


Seizoenen

O wisslende seizoenen van het jaar,
die altijd eender altijd anders keert:
gij hebt mij bonte regelmaat geleerd
en groei en bloei, herlevend wonderbaar.

O lente, die de knoppen openscheurt;
o zomer met uw al te weeldrig haar;
o herfst, die stooft uw duizend vruchten gaar;
o winter, die stil donker in mij neurt!

O wisslende seizoenen van het hart,
hoe raakt gij nimmer in elkaar verward,
wanneer gij wentelt wild en roekeloos?

O schone regelmaat die nooit verstart:
lente die smacht, zomer met uw gebloos,
herfst die bemint, en winter die verhardt.


Vlemminx publiceerde een zevental dichtbundels, waaronder 'Ontginningen', uitgegeven in Asten in 1935. Daarvan is bovenstaand gedicht het laatste.