Dahlia's en de kans op inteelt

Stel, je bestaat als instelling honderd jaar en je wilt dat niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Je stelt een budget beschikbaar, schakelt wat mensen in en geeft je terrein ter beschikking. Honderd jaar zwakzinnigenzorg, een mijlpaal bereikt, de toekomst van het complex is echter onzeker. Doe er maar iets leuks mee, met dat geld. Nou iets leuks was het. J.J.H. van Melis ontwierp een modeshow rond het thema dahlia. Iedereen mocht komen, een select publiek was daar. Let wel, een select publiek. Voornamelijk bestaande uit Tilburgse coryfeeën uit de kunstwereld. De bekende beeldhouwer, de beroemde fotograaf de altijd aanwezige dichter. Select ja, select. O nee, ik vergis me. Het ging om de gehandicapte bewoner en natuurlijk het personeel van Prisma. Welgeteld vier verstandelijk gehandicapten, (waren dat niet dezelfde vier die vorige keer ook aanwezig waren?), woonden de show bij. Niks mis met die show hoor. Zoals we inmiddels weten van Van Melis is alles tot in de perfectie afgerond. Geen detail is vergeten. Ga zo door, want het mag dan wat mager overkomen, er is echt keihard aan gewerkt. Nee iets anders stoorde mij bij deze Tilburgse ringbanengordelontmoeting. Zoals reeds gezegd, niet de bewoners die iets te vieren hebben of het personeel dat iets te vieren heeft was aanwezig. Nee, alleen de happy few, de incrowd. Jongens, doe het alsjeblieft niet met elkaar, want er komen gladiolen van (zie titel). Het volgende evenement dat georganiseerd wordt in de Wasserij kondig ik weer aan op CuBra. Maar laat het iets zijn  waar de bewoners en het personeel warm voor lopen. Ik kom ook weer kijken, als is het maar voor de moeite die Van Melis er ingestoken heeft, niks dan lof. Prisma en de mensen van de Wasserij, laat zien dat je kloten hebt en het kan nog heel leuk worden het komende jaar.

Tot de volgende keer! 
 Han van Meegeren


Afterparty


 Een te hoge drempel?