Hoofdredactioneel commentaar 1-4-08

Morgan won -- eerlijk en duidelijk

Het staat als een paal boven water dat Mugabe afgelopen weekend daverend werd verslagen. De lijdende bevolking van Zimbabwe overwon zijn angst voor de politie, het leger en green bombers en stemde gericht op een nieuw begin. Zij stemden massaal voor verandering – zoals verpersoonlijkt door Morgan Tsvangirai en de MDC.

Wat het leger ook doet, of wat Mugabe doet of wat ZEC* nu doet – het is onbelangrijk. Wat telt is dat het volk van Zimbabwe heeft gesproken. Zij willen Mugabe niet langer. En die boodschap is – luid en duidelijk – bij hem doorgekomen. Hij zou kunnen proberen zich nog wat langer aan de macht vast te klampen, ondersteund door zijn fabelachtig welvarende militaire leiders. Maar diep in zijn hart weet hij dat hij de verkiezingen heeft gestolen. Hij wordt niet langer gewenst door het volk van Zimbabwe.

Morgan Tsvangirai won deze verkiezingen – ondanks partijdige herindeling van kiesdistricten, stemmenmanipulatie, intimidatie van kiezers, het weigeren van toegang aan radio, televisie en de dagelijkse pers. Zelfs de arrestatie van zijn piloot, om hem te beletten campagne te voeren in het hele land, terwijl Mugabe rondvloog met drie helikopters, verminderde zijn populariteit niet.

Miljoenen Zimbabweanen stonden in de rij onder het intimiderende blikveld van de ZRP** en de verafschuwde CIO*** om hun stem uit te brengen op de man en de partij waarvan ze geloven dat die hen zal bevrijden van de geïnstitutionaliseerde corruptie, wreedheid en wetteloosheid die het Mugabe regime het grootste deel van de afgelopen twintig jaar heeft gekenmerkt.

Bij het begin van de door de SADC geïnitieerde onderhandelingen vorig jaar, kondigde de Zuid-Afrikaanse president Thabo Mbeki aan dat het zijn doel was in Zimbabwe te houden vrije en eerlijke verkiezingen mogelijk te maken, die door geen enkele partij achteraf betwist konden worden. Hierin heeft hij jammerlijk gefaald.

Hij zou zijn reputatie nog kunnen herstellen door de verzekering te geven dat de wil van het volk van Zimbabwe gerespecteerd wordt door Mugabe en zijn strijdkrachten.

SADC en Afrika hebben in het verleden gezegd dat ze geen staatsgrepen in het werelddeel zouden aanvaarden. Wij hopen dat ze er niet werkloos bij zullen staan en toezien dat het Mugabe regime weer een verkiezing steelt, met het daaruit voortvloeiende menselijke leed.

De Zimbabweanen hebben genoeg geleden. Hun leed is uitvoerig vastgelegd door internationale instanties van naam. Zuid Afrika, SADC en de Afrikaanse Unie kunnen niet langer deze feiten blijven ontkennen, zich verschuilend onder het mom van Afrikaanse solidariteit en koloniale obsessies.

Wij verwachten van de internationale gemeenschap dat ze niet alleen het voortdurende bedrog veroordelen, maar om dit keer beslissend actie te ondernemen. Ook zij zouden moeten ophouden zich te verschuilen achter hun koloniale obsessies. Dit gaat al lang niet meer over kolonialisme. Dit gaat over een land met de laagste levensverwachting ter wereld, de hoogste inflatie ter wereld, wrede onderdrukking van mensenrechten en de totale vernietiging van een ooit springlevende economie in een ontwikkeld land dat eens de parel van Afrika was.

***CIO, Central Intelligence Organization, geheime dienst