Hoofdredactioneel commentaar 1-5-2007

We hebben het eerder gezegd en we zullen het weer zeggen. We zijn ontevreden met het trage tempo van President Thabo Mbeki’s bemiddelingspogingen, speciaal in het zicht van de algemene en presidentsverkiezingen die vroeg in het komend jaar gepland staan.

Alles wat er gebeurde in de afgelopen drie weken  - voor zover we dat kunnen opmaken uit de stille diplomatie die al zijn pogingen versluiert -  is dat Mbeki brieven heeft uitgewisseld met Zanu (PF) en de MDC.

Intussen banen Mugabe en zijn krijgsbende zich snel een weg vooruit met een groot aantal initiatieven, waaronder plannen om het gepeupel te terroriseren, de oppositie af te zwakken, wettelijke grenzen te verschuiven, uitgebrachte stemmen te manipuleren en hun beschadigde internationale imago op te poetsen.

Op deze manier zal een overweldigende overwinning van Mugabe en Zanu (PF) de geschiedenis ingaan voordat Mbeki een begin maakt met de feitelijke onderhandelingen.

Wij zijn bezorgd over de ogenschijnlijke uitsluiting uit het onderhandelingsproces van burgergroeperingen en andere belanghebbende partijen zoals de kerken en de miljoenen Zimbabweanen in de diaspora.

We zijn ook uiterst verontrust door het duidelijke gebrek aan aanmoediging door Zuid Afrika voor wat betreft de eis tot stopzetting van willekeurige arrestaties en marteling van activisten van de oppositie en het mislukken van het bereiken van dat waarvan iedereen vindt dat dit het allerbelangrijkste is – een nieuwe en democratische grondwet.

Dit is wellicht het meest fundamentele vereiste voor wat voor onderhandelingen dan ook – en Mbeki heeft er niet eens over gerept.

Met alle respect hebben wij nooit enige politieke regeling zien voortkomen uit een uitwisseling van brieven. De beproefde methode is altijd die geweest van het in één ruimte bij elkaar brengen van alle opponenten en hun vertegenwoordigers om ter tafel zaken grondig te behandelen.

Zo moet dat worden gedaan.

Dat is hoe Zuid Afrika zelf zijn problemen heeft opgelost. Apartheid kwam aan zijn einde aan de onderhandelingstafel. En zo werd Zimbabwe geboren.

Als Mbeki een beter plan heeft – is het zaak dat wij hiervan weten.