Hoofdredactioneel commentaar 21-10-2014

Waar nu heen met de EU?

De Europese Unie zal waarschijnlijk een directe verbintenis met Zimbabwe hervatten op 1 november na meer dan een decennium van teruggetrokkenheid. Dit volgt op de resolutie van het westerse blok in februari om passende maatregelen te nemen in reactie op de politieke, economische en sociale ontwikkelingen.

Het blok merkte op dat Zimbabwe nu een democratische grondwet heeft en enigszins heeft laten zien zich te willen begeven in internationale regeringspraktijk en besloot dat men, behoudens ernstige schendingen door president Robert Mugabe's regering, de directe economische interactie met Harare zou hervatten.

In de afgelopen tien jaar heeft de EU niet-overheidsinstellingen ingezet ten behoeve van de ontwikkeling van ons land. Men heeft nu de meeste van de personen en instellingen die op de lijst van beperkende maatregelen waren geplaatst vanwege mensenrechtenschendingen verwijderd. De lijst zal verder worden beoordeeld in februari volgend jaar.

Er is een luid stilzwijgen geweest van de kant van de overheid over deze aanstaande en cruciale ontwikkeling. We zijn bezorgd dat de overheid nog niet de ​​betekenis ziet van hernieuwde betrekkingen met het westerse blok of dat het ze gewoon niet kan schelen. Nu zou de regering - gezien het feit dat de hervatting van de betrekkingen er over ongeveer een week is –  belangrijk beleid duidelijk hebben moeten uiteenzetten om de EU tegemoet te komen.

Men moet ons vertellen hoe men zich gaat aanpassen aan de nieuwe opening als middel tot  optimalisatie van de opbrengsten die het land moet oogsten uit deze ontwikkeling. De overheid moet zich duidelijk uitspreken over nieuwe kaders die worden gebruikt in het proces van hernieuwde betrekkingen. Welke ministeries en departementen zullen een centrale rol spelen zodra er weer een directe betrekking is? Hoe zal Zimbabwe zich tot de EU verhouden met het oog op de bevordering en ondersteuning van buitenlandse directe investeringen, die zouden voortvloeien uit deze hervatting van de betrekkingen? Gaat Harare zijn houding in buitenlands beleid wijzigen om vriendelijker te worden tegenover de EU? Hoe zal de regering omgaan met vijandig beleid en wetten met betrekking tot zwart zelfbewustzijn en hoe zal men de hete kwestie van bilaterale eigendomsovereenkomsten behandelen? Dit zijn enkele van de vragen die een antwoord nodig hebben.

We zouden niet moeten doorgaan met het politiseren van onze betrekkingen met de EU om egoïstisch en politiek gewin. Het is duidelijk dat de hervatting van de betrekkingen een groot aantal voordelen zal brengen, waaronder meer handel, meer steun aan overheidsprogramma's, meer investeringen en een versterking van Zimbabwe’s imago.