Hoofdredactioneel commentaar 14-10-14

Wie kan Grace stoppen?

Het wordt steeds duidelijker dat Grace Mugabe een verdeeldheidzaaiende en ontwrichtende persoonlijkheid heeft. Vanaf het vroegste moment dat zij werd benoemd tot dienstdoend secretaris van de Zanu (PF) Vrouwenliga staan haar uitingen bol van haat en woede.

Aanvankelijk beschuldigde zij openlijk een viceminister, Fortune Chasi, ervan dat hij haar pogingen om grote stukken land in Mazowe, provincie Mashonaland Central te verwerven tegenwerkte. Dit was enkel gebaseerd op van horen zeggen wat gemakkelijk afkomstig kon zijn van Chasi’s interne politieke vijanden. Toen beschuldigde ze anonieme mensen ervan dat die probeerden haar “over het asfalt te sleuren” – wat zoveel wil zeggen als dat er mensen waren die erop gebrand waren haar te vervolgen.

Ze heeft deze samenzweringstheorie bij praktisch al haar bijeenkomsten herhaald. Steeds liep de theorie door tot aan haar echtgenoot, met haar openbare uitspraken die laten zien dat zij er bitter over is dat er mensen binnen Zanu (PF) zijn die erop uit zijn Mugabe te “saboteren”. In directe tegenstelling tot deze boodschappen beweert zij dat ze een brenger van eenheid is.

Op een keer dreigde zij het bloed te vergieten van degenen die tegen haar plannen waren om het keizerrijk van haar bezittingen uit te breiden. Het zou naïef zijn haar opmerkelijke uitingen beperkt te zien tot enkel de machtsstrijd binnen Zanu (PF). Ze hebben zeker een nationale implicatie, haar positie als vrouw van de president in aanmerking genomen.

Wij vrezen dat Grace door haatzaaiende taal uit te braken, zoals zij in iedere richting doet, het verkeerde signaal afgeeft aan ons en onze kinderen. Als zij niet wordt ingetoomd zouden haar uitingen gemakkelijk de algemene vrede die we in onze gemeenschappen genieten op nationaal niveau kunnen verstoren.

Bovendien heeft wat Grace doet en zegt, vooral na de controverse over haar doctoraat, het potentieel om ons imago in de ogen van de internationale gemeenschap een verdere knauw te geven – wat hoognodige investeringen belemmert.

De grote vraag is: Wie moet haar beteugelen? Haar echtgenoot is de voor de hand liggende persoon. Als hij haar zo laat doorgaan is hij net zo schuldig als zij. Het probleem is dat wij van hem niet veel kunnen verwachten, gezien zijn gevorderde leeftijd. Ook moeten we niet veel verwachten van de heersende partij. Zimbabweanen kunnen in wanhoop handenwringend toezien hoe het Zanu circus doordendert – maar niemand kan haar stoppen. Totdat, natuurlijk, Mugabe vertrekt. En dan zal de nacht van de lange messen beginnen*. Zij beloopt een gevaarlijke weg.