Hoofdredactioneel commentaar 27-02-2007

Het circus kwam naar de stad. Ze kwamen met hun luxueuze benzineverslinders om Mugabe’s verjaardagsknalfuif te vieren – de nouveau riche van Zimbabwe, ook wel bekend als Zanu (PF) zwaargewichten, ofwel de plunderaars en uitmelkers van bezit.

Hun vrouwen waren volgehangen met diamanten en andere juwelen. De mensen van Gweru keken versteld toe in ongeloof. Toen het konvooi van glimmende limousines met gillende sirenes door de stad raasde, lieten vier mannen de lijkkist die ze droegen van hun pijnlijke schouders zakken en namen een moment om toe te kijken.

Waar was al die brandstof vandaan gekomen? Wekenlang was er in Gweru niets voorradig geweest, en zeker niets wat zij zich konden veroorloven, nu al maandenlang. Het hoofd schuddend in verwarring en door verdriet namen ze hun zware lading weer op de schouders en zwoegden vastberaden verder naar de begraafplaats.

In het voetbalstadion werden gigantische taarten aangesneden en gegeten. Tonnen geroosterd rundvlees en kip werden opgegeten. Bier en dranken vloeiden rijkelijk. Er werden toespraken gehouden. Duizenden schoolkinderen, een publiek in gevangenschap dat met bussen vanuit het hele land was binnengebracht, keken bevreesd toe terwijl de volwassenen zichzelf volpropten.

Het feestvarken, President Mugabe, hield een geprikkelde heftige redevoering over zijn eeuwige driemanschap van vijanden – Morgan Tsvangirai, Tony Blair en George Bush. Raymond Majongwe werd aan de lijst toegevoegd vanwege zijn rol bij de onderwijzersstaking en de bejaard wordende dictator kwam terug op een vroegere favoriete bête noire – Homoseksuelen. "Breng ze naar me toe," riep hij. "En ik sla ze helemaal verrot."

Als Morgan Tsvangirai het had gewaagd om zelfs maar de helft van de haattoespraak van Mugabe van vorige week uit te spreken, zou hij nu achter de tralies zitten wegens aanzet tot geweld.

Verschillende bronnen becijferen het prijskaartje voor het feest tussen Z$ 500 en Z$ 700 miljoen. Al wat overbleef waren diverse kratten drank, die snel in aanhangers werden geladen en weggereden voor privé-consumptie.

Die nacht gingen duizenden wezen hongerig naar bed, alweer. Duizenden Zimbabweanen leden pijn zonder pijnstillers. Duizenden sliepen in de openlucht, zonder dak of dekens. Duizenden moesten het doen zonder water en electriciteit.

Sliepen Mugabe en de anderen lekker, die nacht?