Wilf Mbanga

Vrijplaats CuBra

Hoofdredactionele commentaren uit The Zimbabwean

vertaald door Paul Bogaert

 


Hoofdredactioneel commentaar 10-12-2013

Diamantbedrijven moeten consequenties onder ogen zien

Het is verontrustend dat bedrijven die diamant winnen op de Marange velden in Manicaland extra concessies van de regering eisen nadat zij beseften dat de alluviale lagen snel op raken. De maatschappijen willen nu meer claims die het ze toestaan aan de oppervlakte diamanten te delven omdat ze niet de infrastructuur hebben om diep ondergronds gelegen samenklonteringen te winnen.

Ze beweren ook dat ze, vanwege de uitputting van voorraad aan de oppervlakte, nu met verlies werken, en willen nieuwe alluviale claims om genoeg geld te genereren voor investeringen in ondergrondse mijnbouw.

Dit slaat helemaal nergens op.  Deze mijnen hebben jarenlang in Marange geopereerd en hebben op hun top tranentrekkende winsten gemaakt, zelfs hoewel het publiek nooit volledig werd geïnformeerd over de actuele hoeveelheden die ze wonnen. Ze zouden plannen vooraf hebben moeten maken.

Mijnbouw is niet hetzelfde als het oogsten van wilde vruchten, waarbij je gewoon blijft plukken totdat de vruchten op zijn en je verdergaat naar het volgende bos. Als commercieel bedrijf moet je veel vooruit plannen.

De mijnen zouden de gemaakte winsten hebben moeten gebruiken om te investeren in ondergrondse winning van de edelstenen. Deze bedrijven zouden ons niet moeten willen laten geloven dat ze niet wisten dat de voorraad oppervlaktediamanten eens zou opdrogen. Normaal doen mijnen onderzoek en voorspellen wanneer hun voorraden zullen opraken. Waarom deden de diamantmijnen dit dan niet, als het al waar is dat ze dit niet deden?

Wij vermoeden dat iemand, ergens, deze bedrijven valse hoop heeft gegeven door, mogelijk voor geld, tegen ze te liegen dat hen steeds nieuwe alluviale claims zouden worden toegewezen ingeval de huidige zouden opdrogen. Als ze dat geloofden is het hun probleem en zouden ze de prijs moeten betalen.

Wij dringen er bij de regering op aan de vragen om extra claims van deze mijnen niet in overweging te nemen en in plaats daarvan de honderden andere bedrijven die op de wachtlijst staan in ogenschouw te nemen. De nu actieve bedrijven zouden een manier moeten vinden voor uitbreiding van hun ondergrondse werkzaamheden of eruit stappen, gewoon omdat ze hebben laten zien dat het slechte plannenmakers zijn. Ze profiteerden van de partijgeest en dachten dat de zon nooit zou ondergaan, en hadden dus hun eigen zonsondergang onder ogen moeten zien.