Hoofdredactioneel commentaar 11-6-13

Ruim de opportunisten op

Er moeten maatregelen worden genomen door  regering, politieke partijen, ambitieuze kandidaten en andere belanghebbenden om de heersende manier van campagne voeren  voor een politiek ambt op te ruimen.

Die houdt een cultuur van bewijzen van slechte diensten aan het electoraat in stand, wat we nu lang genoeg vanzelfsprekend hebben gevonden. Het is duidelijk dat de laatste dertig jaar  veel personen die naar een politiek ambt streefden zich op een oneerlijke, onverschillige en onprofessionele manier hebben gedragen.

Het gevolg van die houding is dat het electoraat tekort werd gedaan. Kandidaten hadden de neiging zich bij de voorverkiezingen voorafgaand aan de verkiezingen op te werpen en allerlei beloftes te doen – waarbij ze soms zelfs kiezers op onethische wijze paaiden met materiële geschenken.

Opportunisten hadden de neiging politiek te bezien als een goed renderend soort product en allerlei slag, waaronder charlatans en onplaatsbare mislukkelingen, hebben hun kansen gewaagd – waarbij ze het publieke ambt niet als dienstverlening aan de mensen zagen, maar als een mogelijkheid om aan te schuiven bij de melkkoe. In veel gevallen is ze dat gelukt. Eenmaal verkozen, draaide de meerderheid van deze kandidaten hun kiezers de rug toe en gebruikten hun verworven positie voor zelfzuchtig geschraap. Sommige van hen hebben zelfs gestolen van de kiezers en ten gevolge daarvan is er nauwelijks iets ontwikkeld. Dit heeft de goede naam van de politiek geruïneerd en bracht het publieke ambt in diskrediet.

De tragiek van de Zimbabweaanse politiek is dat veel mensen met capaciteiten , die in het verleden in het ambt kwamen hun loopbaan  vernietigd zagen. We hebben veel capabele mensen  wiens deelname in de lokale of nationale regering enorm nuttig zou zijn voor de hele natie. Maar ze zoeken het publieke ambt niet omdat ze weten dat politiek een vuil spel is.

In het licht van dit maar al te bekende patroon hebben de huidige politieke partijen een serieuze plicht om te garanderen dat de juiste kandidaten worden verkozen. Het eerste wat ze zouden moeten doen is hun kandidaten grondig natrekken, zonder aanzien des persoons.

Van iedere zittende kandidaat die opnieuw wil opgaan voor gemeenteraad of Parlement zou een beëdigde verklaring aan de partij moeten worden gevraagd  waarin staat: 1. Wat hij/zijvoor zijn/haar kiesgewest of wijk heeft gedaan tijdens zijn/haar vaste ambtelijke aanstelling, 2.Wat er bijzonder is in zijn/haar lijst, en, 3.Wat hij/zij belooft te bereiken in de volgende termijn. Er zou een bewijsvoering moeten zijn voor de beweringen van de kandidaat, waaronder ook beëdigde verklaringen getekend door vertegenwoordigers van de kiesgewesten en wijken.

Van de partij zou moeten worden verwacht dat zij deze lijst bestudeert en besluit of de kandidaat het waard is opnieuw groen licht te krijgen. Op dezelfde manier moeten nieuwe kandidaten een tastbaar  actieplan produceren aan de hand van een sjabloon met het fiat van de partij.

Hierna, in het stadium van nominatie van de kandidaten voor de verkiezingen, moeten de partijen de voorstellen van de kandidaten onderbrengen  bij de Zimbabweaanse Kiescommissie, die ze verder grondig zou moeten onderzoeken als een van de vereisten voordat een persoon kan worden goedgekeurd als kandidaat.

Er zal wetgeving nodig zijn, via de Kieswet, waarmee in dit type onderzoek wordt voorzien. Daarbij moet de wet worden aangescherpt om te verzekeren dat de kandidaten hun campagnes voeren op een professionele manier, terwijl de respectievelijke partijen waarnemingsmechanismen moeten  aannemen die tonen hoe de toekomstige ambtsbekleders kiezers betrekken bij hun streven te worden gekozen.

We zouden wensen dat het op een dag  voor een kandidaat misdadig zou zijn om tegen de kiezers te liegen en er niet in te slagen beloftes na te komen.