Hoofdredactioneel commentaar 14-2-12

Gebruik de symbolen, sukkel!

Zimbabwe beweert een van de hoogste alfabetiseringscijfers in Afrika te hebben. Maar in verkiezingstijd wordt ons verteld dat de meeste mensen in de plattelandsgebieden ongeletterd zijn en hulp nodig hebben bij het uitbrengen van hun stem.

Tijdens de verkiezingen van 1980 werden met succes partijsymbolen toegepast om iedereen – zelfs degenen die officieel analfabeet waren - te kunnen laten stemmen. Er waren geen klachten van de politieke partijen dat hun aanhangers geen onderscheid konden maken tussen de verschillende symbolen.

Al wat voor de strijdende partijen nodig is, is hun aanhang instrueren hoe ze hun kruisje naast het partijsymbool van de partij waarop ze willen stemmen, zetten. Als dit systeem in 1980 werkte, dan kan het dat zeker nu ook doen

Op de voorpagina van deze krant brengen we een bericht over Zanu (PF)’s secretaris van bestuurszaken, Didymus Mutasa, die tegen dorpelingen in Manicaland zegt dat ze moeten beweren analfabeet te zijn, zodat ze hulp kunnen krijgen van agenten van de Inlichtingendienst die de Zimbabwaanse Kiescommissie bijstaan door als leidinghebbende ambtenaren op te treden. Dit is een ultieme en zeer doorzichtige poging om de wil van het volk te ondermijnen.

Mutasa’s redenering, die van het weekend aan de dorpelingen werd uitgelegd, is dat iedereen die in zijn eentje naar het stemhokje gaat  zal worden verondersteld MDC te zijn, en met wie zal “worden afgerekend” na de verkiezingen.

Wij hopen dat alle partijen dit idiote voorstel zullen verwerpen en de minachting die het laat zien voor het gewone volk. Maar ja, het is geen verrassing, het komt van een man die ooit zei dat het hem niet kon schelen als de helft van de bevolking de hongerdood zou sterven omdat ze geen Zanu (PF) aanhangers waren.

Wij vinden dat het volk vrij moet zijn om op de partij en de kandidaat van hun keuze te stemmen. Laat het volk vrijuit spreken. Daarvoor gaven zovelen hun leven in de jaren voorafgaand aan 1980.

Het is in ons nationaal belang geloofwaardige verkiezingen te hebben die een voor iedereen aanvaardbaar resultaat zullen brengen. Bovendien willen we dat de rest van de wereld ermee tevreden zal zijn dat we onze verkiezingen tenminste op de juiste manier hebben uitgevoerd. Alleen hierna kunnen we verwachten dat we onze betrekkingen met hen normaliseren en we ermee stoppen een pariastaat te zijn die wordt geschuwd door alle ware democratieën.

De noodzaak van gerichte maatregelen tegen bepaalde personen zou dan wegvallen.