Hoofdredactioneel commentaar 29-03-2011

President Robert Mugabe heeft bevestigd wat we altijd al hebben vermoed – dat de zogenaamde nationale Heroes Acre helemaal geen nationaal heiligdom is. Het is een particulier Zanu (PF) kerkhof.

Hij zei tegen de MDC en anderen dat als zij hun eigen helden willen begraven ze hun eigen berg moeten zoeken om dit te doen. Daarmee wordt dit opgehelderd: Zimbabwe heeft geen nationaal heiligdom om zijn helden te vereren.

Er is niets verkeerd aan dat Zanu (PF) zijn eigen begraafplaats heeft voor partijhelden. Maar de meeste eerlijke Zimbabweanen zouden van de partij verwachten dat ze zouden betalen voor het begraven van hun eigen doden. Misschien zou het Ministerie van Financiëen in kaart moeten brengen wat de regering heeft betaald voor de bouw van de locatie en voor de begrafenissen die er hebben plaatsgevonden en de rekening sturen naar Zanu (PF).

Het probleem dat we vandaag de dag in Zimbabwe hebben is dat Zanu (PF) denkt dat ze het recht hebben regeringsvermogen aan te wenden voor hun eigen voordeel. Het idee "we vochten voor Zimbabwe en daarom is Zimbabwe van ons" heeft zich in ieder aspect van Zanu (PF)’s bestuursfilosofie gevestigd sinds 1980. Er is hier een fundamentele bestuurlijke kwestie in het geding. En tenzij deze elementaire vooronderstelling verandert, is het onwaarschijnlijk dat we enige ontwikkeling in de richting van democratie gaan zien.

Dit is corruptie van de ergste soort. Zanu (PF) betaalt de partij, zijn leiders en leden uit hulpbronnen die rechtmatig toebehoren aan het hele volk van Zimbabwe. 30 jaar lang hebben ze van deze hulpbronnen op grote schaal gestolen, direct onder onze neus.

Heroes Acre is een simpel voorbeeld daarvan. Mugabe’s verjaardag een ander. Toch zijn dit maar kleine stipjes op de kaart vergeleken met de grootschalige diefstallen die hebben plaatsgevonden in ieder regeringsministerie en iedere aan de staat gelijkgestelde instantie – waar Zanu (PF) ministers en ambtenaren het als hun recht hebben gezien om bij elke gelegenheid hulpbronnen van de staat te plunderen.

Het ongebreidelde gebruik van staatshulpbronnen – van auto’s tot de politie, het leger, enz – om Zanu (PF)’s verkiezingscampagnes te financieren is een ander voorbeeld.

De onverzadigbare hang naar misbruik van nationale hulpbronnen voor persoonlijk gewin heeft ons land op de knieën gebracht. En het gaat maar door. Nu zullen de diamanten worden geplunderd, en de gehele mijnbouw.

We wachten met ingehouden adem af om de lijst te zien van die bevoordeelde Zimbabweanen die in de rij stonden om de 51% actief vermogen in de mijnbouwbedrijven in ontvangst te nemen.We vragen ons af waar ze het geld vandaan halen om de 26% waarmee de bedrijven verondersteld worden te worden gecompenseerd te betalen. Of zal dit net zo gaan als met de beloofde compensatie voor de verbeteringen van geplunderde landbouwbedrijven tijdens het zogenaamde "landhervormingsprogramma", die nog steeds niet is betaald?