Hoofdredactioneel commentaar 3-8-2010

Ondanks alle hindernissen en beproevingen die de organisatoren van het constitutionele ver reikende programma* moesten nemen, is het proces nu goed op gang.

Maar, door de grote mate van Zanu (PF) intimidatie waarvan uit het hele land verslag wordt gedaan, zal de uitkomst wellicht geen ware weergave zijn van wat het volk wil.

Het is heel goed mogelijk dat de hele operatie eindigt met een verwerping, net zoals de grondwettelijke mislukking van 1999/2000.

Als het nieuwe grondwetsontwerp door de mensen in een referendum zou worden verworpen – wat dan?

We weten dat Zanu(PF) bij die mogelijkheid feest zou vieren. Het zou voor hen gemakkelijk worden om het "logisch" te maken de volgende verkiezingen te houden onder de bestaande, vaak gewijzigde, besmette Lancaster House grondwet, die Mugabe ongebreidelde macht geeft en die in hoge mate verantwoordelijk is voor de puinhoop waar we nu in zitten.

Wij zouden het voorstel willen doen dat er, in plaats van het electoraat de keus te geven tussen het aanvaarden of verwerpen van één enkel wetsontwerp, meer dan een grondwetsontwerp zou moeten zijn.

Laat de keuze in plaats van ja of neen bestaan uit een versie a, b of c. Deze manier zal, wat er ook uit de hele operatie zal voortkomen, een betere peiling zijn van de publieke opinie en zal - anders dan alweer een stap terug voor Zimbabwe - leiden tot een positieve stap voorwaarts.

Ongetwijfeld zal er een voorspelbare reactie komen van de gevestigde macht dat dit voorstel onuitvoerbaar is. Enig pragmatisch denken zal echter laten zien dat dit helemaal mogelijk is.

Dit wordt onze allerhoogste wet voor een lange toekomstige periode. Het is het zeker waard om nu de moeite te nemen om die in orde te brengen.

Als het ons ernst is onze problemen achter ons te laten – moeten we deze constitutionele operatie goed laten eindigen. Dit is een cruciaal keerpunt – laten we het niet verprutsen.