Hoofdredactioneel commentaar 29-06-2010

Wat voor soort grondwet hoopt de eenheidsregering te produceren uit zoveel chaos, wetteloosheid en geweld?

De eerste week van de campagne, waarin ze de opvattingen en ideeën van de burgers die ze in de voorgestelde nieuwe grondwet willen verzamelen, eindigde gisteren met slechts een handjevol bijeenkomsten die plaatsvonden in enkele delen van het land.

In de rest van het land vond hoegenaamd geen overleg plaats omdat de leden van de Grondwettelijke Parlementaire Commissie (COPAC), die de campagne leidt, dit niet voor elkaar kregen om redenen die het best bekend zijn bij die duidelijk geïntimideerde commissie.

En in de gevallen waar ze een begin maakten, zoals in sommige districten in Mashonaland Oost en centrale provincies, kon er geen overleg plaatsvinden omdat daar geen schrijfmaterialen of opnamegereedschappen aanwezig waren om de opvattingen van de burgers op te tekenen.

Waarom dit zo ging weten alleen de heren Douglass Mwonzora, Paul Mangwana en Edward Mkhosi. Maar je zou denken dat zelfs de grootste idioot weet dat het geen zin had een verder reikende, uitgebreide campagne te beginnen voordat de COPAC teams en benodigde apparatuur gereed waren om de opvattingen van de burger vast te leggen.

Met de COPAC geïntimideerd door de hele gebeurtenis en niet in staat om leiderschap te tonen, komen de moord- en martelbendes die sinds de opkomst van de eenheidsregering met semi-pensioen waren snel weer boven water om verder te gaan met waar ze in juni 2008 mee bezig waren.

Het is beslist nog te vroeg dag om te zeggen waar dit hele proces op zal uitdraaien, het volstaat te zeggen dat de toekomst er slecht uitziet – zeer slecht!

Ingeval van twijfel zijn hier de feiten: afgelopen donderdag, een dag nadat de uitgebreide campagne begon, marcheerde een geschat aantal van 200 geüniformeerde soldaten in de Chikangwe en Chiedza buitenwijken van Karoi in de provincie Mashonaland West en zongen Zanu (PF) strijdliederen.

Ze dreigden oorlog te brengen tot aan de deur van iedereen die het tijdens de uitgebreide campagne waagt standpunten te uiten die tegengesteld zijn aan die van Zanu (PF).

In de provincie Mashonaland Oost werden afgelopen week in het Mudzi district vier huizen in brand gestoken bij politiek geweld dat te maken had met de uitgebreide campagne, terwijl in Mashonaland West drie waarnemers van het Zimbabweaans Vredesproject, het Zimbabweaans Netwerk voor Ondersteuning van Verkiezingen en de Zimbabweaanse Advocaten voor Mensenrechten grof werden aangevallen door Zanu (PF) jongeren die ook geld en bezittingen van hen stalen.

De lijst van geweldsincidenten groeit van dag tot dag en dit betekent kortweg dat we langzaam weer afzakken naar de vroegere donkere dagen van de aanloop naar de verkiezingsschijnvertoning van 27 juni.

De heren Mwonzora, Mangwana en Mkhosi zullen zeggen dat zij er weinig aan kunnen doen om het geweld te stoppen of benodigde hulp kunnen geven als ze geen geld krijgen van de centrale regering of NGO’s. Daar hebben ze natuurlijk volkomen gelijk in – en dat is het grootste probleem met deze grondwettelijke campagne.

Er is niemand die verantwoording neemt. Iedereen is snel met het wijzen naar de ander en je kunt de komende dagen meer beschuldigingen over en weer verwachten. Wat zielig dat een regering ervoor kon kiezen zich zo oneerlijk te gedragen.