Hoofdredactioneel commentaar 10-11-09

We hebben deze week twee foto’s van Pasco Gwezere, de ontvoerde vervoersmanager, die zaterdag voor het gerecht werd gebracht om te worden teruggestuurd in voorarrest.

Het was duidelijk dat hij ernstig was gemarteld nadat hij door de CIO was ontvoerd.

De rechter beval dat hij dringend medische behandeling moest krijgen, wat hem verschillende dagen was ontzegd.

Wij zijn geschokt en ontzet dat een geregistreerd praktiserend geneesheer, ene Dr. Dhobhi, die de leiding heeft van de kliniek van de Harare Gevangenis voor Voorarrest, geweigerd heeft Gwezere te behandelen.

Dat een dokter, die de eed van Hippocrates om levens te redden en leed te verlichten heeft gezworen, zich zo gevoelloos gedraagt is uitermate afschuwwekkend.

We begrijpen dat Dhobhi sinds 2007 in het complot van gevangenisambtenaren zat dat gemartelde gevangenen toegang tot de media weigerde. Zijn naam werd genoemd in 2007 toen hij verantwoordelijk was voor het verwijderen uit de Avenues kliniek in Harare en het terug sturen naar de gevangenis van verschillende MDC functionarissen en een fotojournalist die ernstig was gemarteld.

Wij zijn het eens met de publicatie van de Zimbabweaanse Mensenrechtenadvocaten (Lawyers for Human Rights), The Monitor, waarin zorg wordt geuit over de voortdurende betrokkenheid van staatsartsen bij "marteling, wrede en andere onmenselijke en vernederende behandeling of bestraffing van beschuldigde personen".

Deze zaak zou moeten worden voorgelegd aan het Zimbabweaans Medisch Genootschap (Zimbabwe Medical Association) en dringend aandacht moeten krijgen. Zogenaamde doktoren, die ervoor hebben gekozen zich als uitschot te gedragen – en meer pijn en leed toebrengen dan ze verlichten - zouden stellig uit het Medisch Register moeten worden geschrapt.

Gwezere’s verdediger, Alec Muchadehama, riep, met toestemming van de aanklager, de zittende rechter op te gelasten dat de gevangenisfunctionarissen medische practici zouden toelaten om hem bij te staan. Zijn linkerbeen vertoonde tekenen van beginnende verrotting, hij kon nauwelijks lopen, zijn gezicht was gezwollen en het was duidelijk dat hij veel pijn had.

Ondanks dat, en ondanks het feit dat het niet volgens de procedure is, achtten de gevangenisambtenaren het nodig dat hij voor het gerecht verscheen met beenkettingen en handboeien.

Wij vinden bovendien dat de internationale gemeenschap zijn afschuw zou moeten laten blijken over Dhobhi’s gedrag, door zijn naam toe te voegen aan de lijst van personen tegen wie gerichte maatregelen van kracht zijn.