Hoofdredactioneel commentaar 6-10-09

Wij krijgen nog steeds verontrustende berichten uit het hele land over Zanu (PF) jongeren, oorlogsveteranen en, in sommige gevallen soldaten, die mensen op het platteland bestoken – om ze te dwingen de partij op verschillende manieren te steunen.

Leraren zijn in het bijzonder het doel geweest, net als MDC activisten en partijfunctionarissen, tegen wie gezegd is dat bepaalde gebieden in het land voor hen niet toegankelijk zijn.

Elders in dit nummer hebben we een verslag over een hoge politieman die de vernietiging verordonneerde van rechtbankverslagen over het door Zanu (PF) opgezette geweld dat voor, tijdens en na de verkiezingen van maart en juni 2008 duizenden kiezers terroriseerde.

Wij kunnen niet geloven dat zijn bazen en andere hoge politiemensen zich niet bewust zijn van wat er gaande is. Zulke corruptie in de politiemacht zou niet moeten worden getolereerd. Wil de politie ooit het respect van de gehele mensenmassa herwinnen, dan zou dit soort dingen moeten worden uitgeroeid vanaf het eerste moment dat dit publiekelijk bekend raakt.

Zo is de politie ook zeker niet onbekend met bendes Zanu (PF) jongeren die zich in het hele land verzamelen met kwaadaardige bedoelingen. Normaal zijn ze heel snel met het arresteren van MDC aanhangers als die samenkomen zonder vergunning van de politie, gebruik makend van de POSA* wetgeving. Maar het blijkt dat Zanu (PF) leden nog steeds door het land kunnen rondtrekken en ongestraft verwoestingen kunnen aanrichten. Dit moet afgelopen zijn.

Dit zijn dingen die niets verbeteren aan Zimbabwe’s gedeukte internationale imago. Ook helpen ze niets aan de dolle oproepen van Zanu (PF) om de gerichte maatregelen tegen hun hiërarchie op te heffen.

Wij herinneren de politie eraan dat ze een grondwettelijk mandaat hebben om de regel van de wet in het land te handhaven. Als er enig plichtsgevoel bij hen is overgebleven moeten ze al het mogelijke doen om dit opdoemend geweld in de kiem te smoren. Wij geloven dat individuele agenten, ondanks de druk op hen van hun politiek besmette superieuren, die door en door vervlochten zijn met de Zanu (PF) melkkoe, een verschil kunnen maken – als ze dat echt willen.

Na meer dan een decennium van Zanu (PF) verschrikkingen verdienen de mensen nu toch zeker vrede – zodat ze kunnen beginnen met de heropbouw van hun gebroken levens?