Hoofdredactioneel commentaar 03-03-09

Mugabe is als de urinedoorweekte, hoogbejaarde oom bij een huwelijk – die iedereen in verlegenheid brengt, waarbij niemand kranig genoeg is om tegen hem op te staan in geval hij een woedeaanval krijgt.

De dissonerende toon die uit de overgangsregering naar voren komt geeft een verkeerd signaal aan de Zimbabweanen en de toch al sceptische internationale gemeenschap. De wereld heeft gezegd dat de situatie in Zimbabwe niet is veranderd. Mugabe deelt de macht niet en bevestigde dat zelf in Chinhoyi tijdens zijn verjaardagsfeestje afgelopen weekend.

Dit is slecht nieuws. De MDC politici die in de nieuwe regeling binnenkwamen hebben gezegd dat de situatie veranderd is. Dat is waar – maar slechts in zeer geringe mate. We hebben nog steeds een lange weg te gaan. Mugabe heeft onmiskenbaar laten zien dat hij enkel is geïnteresseerd in persoonlijk overleven en niet in het redden van het land of het volk van Zimbabwe.

SADC heeft onmiskenbaar laten zien dat ze een tandeloze leeuw is die noch de wil, noch de zin heeft om iets te doen aan het bewerkstelligen van een gelijkwaardige machtdeling in Zimbabwe. Ze zijn er eenvoudig niet tegen opgewassen Mugabe te dwingen iets te doen wat hij niet wil.

Daarom geeft het voldoening te zien dat Arthur Mutambara nu opstaat tegen Mugabe’s bullebaktactieken. Hij en Morgan Tsvangirai confronteerden Mugabe afgelopen week met zijn eenzijdige benoemingen van Zanu (PF) staatssecretarissen en provinciebestuurders, en de voortgaande hechtenis van MDC aanhangers en mensenrechtenactivisten.

Wij zijn verheugd dat ze enige vooruitgang hebben geboekt. Tsvangirai is nu belast met de zorg voor het aanwijzen van staatssecretarissen en er is overeenkomst over de verhoudingsgewijze vertegenwoordiging van provinciebestuurders. Dit is wat het GPA* in de eerste plaats heeft bedongen. Het feit dat er zoveel tijd en moeite moest worden besteed om Mugabe zich te laten houden aan de woorden van het document waaronder hij zijn handtekening zette is betreurenswaardig.

Als deze regering door de wereld serieus genomen wil worden, zal ze op de een of andere manier Mugabe moeten intomen. Iedere keer dat hij zijn mond opendoet schrikt hij potentiële investeerders af met zijn retoriek over landbouwgrond en zijn schandelijk voorbijgaan aan de regel van de wet.

Zijn eisen van dit weekend dat alle blanke boeren hun land onmiddellijk moeten verlaten spraken zijn minister van landbouw Herbert Murerwa tegen, die op maandag zei dat de boeren zouden moeten aanblijven totdat ze hun gewassen hadden geoogst. Intussen gaan Zanu (PF) aanhangers door met het binnenvallen van boerderijen onder aansporing van de procureur generaal en andere Zanu kopstukken.

Mutambara en Tsvangirai hebben een belangrijke stap vooruit gezet deze week. We juichen ze toe en moedigen ze aan voet bij stuk te houden.