Hoofdredactioneel commentaar 13-1-09

We binden de strijd aan met de uitbarsting van de Hoogste Rechter Rita Makarau in het Hooggerechtshof, waar ze advocaten waarschuwde de rechterlijke macht niet te bekritiseren.

Wij vinden haar uitlatingen belachelijk en verachtelijk. Zij richt haar woede op de verkeerde mensen. Ze kan niet eisen dat advocaten stoppen met het bekritiseren van het gerecht als diegenen die verantwoordelijk zijn voor het handhaven van de wet hier niet in slagen. Niet alleen zijn Zimbabwe’s rechters inconsequent in hun oordeel, ze zijn wezenlijk medeplichtig aan door de staat gesteunde criminele activiteiten.

Bijvoorbeeld, in het geval van Jestina Mukoko en de andere MDC en mensenrechtenactivisten die werden ontvoerd door de politie, heeft de rechterlijke macht zich verachtelijk, lafhartig partijdig gedragen – en verdient onze minachting.

Toen Jestina aanvankelijk werd ontvoerd zei de politie tegen het Hooggerechtshof dat ze de zaak behandelden als een crimineel vergrijp omdat ze geen idee hadden wie haar had ontvoerd of waar ze werd vastgehouden. Dit was een volstrekte leugen – zoals vervolgens werd bewezen in datzelfde Hooggerechtshof.

Toch heeft de rechterlijke macht niets gedaan om die politieman wegens meineed voor het gerecht te brengen. Rita Makarau heeft niets gezegd over het misdadige gedrag van de politie.

Daarop beval de rechterlijke macht dat de ontvoerde activiste, die tijdens de politiehechtenis ernstig was gemarteld, voor behandeling naar het ziekenhuis zou moeten worden gebracht.

De politie negeerde dit bevel eenvoudigweg. Dit is niet de eerste keer dat ze openlijk door het Hooggerechtshof gedane uitspraken en die van andere rechtbanken in Zimbabwe trotseren.

Rita Makarau heeft niets gezegd over de minachtende wijze waarop de politie herhaaldelijk is omgegaan met de bevelen van haar collega’s.

Wij memoreren de uitspraak die werd gedaan door Opperrechter Godfrey Chidkaysiku in het Hoogste gerechtshof toen The Daily News een bevel vroeg om de Media en Informatie Commissie te dwingen een vergunning tot publiceren te verlenen. Dit was een open en gesloten zaak.

De rechtbank weigerde het verzoekschrift van de krant in overweging te nemen om reden dat de uitgever zich niet naar de wet voegde, die vereiste dat hij zich zou registreren, en derhalve het gerecht niet "met vuile handen" kon benaderen.

In het geval van de ontvoerde activisten sleepte de politie hun slachtoffers naar het gerecht met uitermate vuile handen.

Wij zouden denken dat, in het licht van het door Chidkaysiku geschapen precedent, het gerecht de zaak op dezelfde gronden terzijde zou schuiven.

In plaats daarvan heeft Makarau haar positie gebruikt om die advocaten die simpelweg wijzen op de inconsequenties, wandaden en het ronduit bijstaan bij criminele activiteiten, waaraan het gerecht in Zimbabwe duidelijk schuldig is, te betuttelen.

Rechters die boerderijen binnenvallen en daarop rechtszaken voorzitten over invallen in boerderijen kunnen niet verwachten dat ze worden gerespecteerd door de mensen. Rechters die luxe auto’s, plasma tv’s en satellietschotels aanpakken van Gideon Gono* eisen ons respect. Dat zouden ze moeten verdienen.

*Gideon Gono, directeur van de Zimbabweaanse centrale bank, vert.