Wilf Mbanga

Vrijplaats CuBra

Uit The Zimbabwean - vertaald door Paul Bogaert

Geef de vrede een kans

Terwijl de formatiegesprekken die in Pretoria plaatsvinden een uiterst delicaat stadium genaderd zijn, waarbij de drie partijen discussiëren over een hybride regeringsvorm, is de serieuze vraag waar de onderhandelaars voor staan: wie zal de uitvoerende macht hebben – Robert Mugabe of Morgan Tsvangirai.

Mugabe beweert dat hij de rechthebbende president is omdat hij de eenmans verkiezingsstrijd won op 27 juni, terwijl Tsvangirai eraan vasthoudt dat hij de leiding zou moeten hebben omdat hij de eerste verkiezingen won op 29 maart.

Een ander geschilpunt is hoe de belangrijkste ministeries verdeeld moeten worden tussen de drie partijen en hoe ze Arthur Mutambara zullen inpassen in de nieuwe regeling.

En krijgen we een overgangsregering voor twee jaar, zoals voorgesteld door de MDC of een regering van nationale eenheid voor vijf jaar zoals wordt geëist door Zanu (PF)?

De Zuidafrikaanse wegbereiders voor de gesprekken beweren dat de onderhandelaars nu dicht bij een overeenkomst zijn, maar sommige media spreken al over een impasse, waarbij een website nu beweert dat de Joint Operation Command, die het geweld dat het land verwoestte tijdens de omstreden tweede ronde van de presidentsverkiezingen orkestreerde, binnenkort bij de onderhandelingen zal worden vertegenwoordigd – omdat die vandaag de dag de reële macht vormt in Zimbabwe.

Zanu (PF) ambtenaren waren er snel bij om te ontkennen dat JOC voorman Emmerson Mnangagwa snel koers zou zetten naar Pretoria.

De website zegt dat de Zuid-Afrikaanse president Mbeki meende dat van de JOC werd gedacht dat die de veiligheidsmachten verenigde en iedere belangrijke beslissing nam omdat de regeringsstructuren ingestort waren. Wijdverbreid wordt geloofd dat elke overeenkomst onderschreven moet worden door de vijf generaals die het commandoteam leiden.

We begrijpen dat Mbeki deze week in Harare zal zijn voor vis-à-vis gesprekken met Mugabe, Tsvangirai en Mutambara om geschilpunten weg te werken.

Wij wensen hen daar geluk mee. De hoop en gebeden van de meeste Zimbabweanen zijn met hen.

Wij hebben allemaal een oplossing voor de crisis nodig. Helaas lijkt het niet, zoals we elders in dit nummer melden, dat het Zanu (PF) ernst is met veranderingen of dat ze de welwillendheid hebben om enige zinvolle overdracht van macht aan te moedigen.

Met het voortgaande geweld tegen MDC aanhangers, het eisen van Zanu (PF) kaarten voordat de mensen voedsel kunnen krijgen in de nieuw gevestigde partijwinkels, de continue inzet van troepen in de plattelandsgebieden en het voortbestaan en functioneren van martelcentra – is het moeilijk anders te geloven.

Het is tragisch dat Zanu (PF) zelfs in dit stadium van laatste hindernissen geen enkele intentie laat zien om de temperatuur te laten dalen en de vrede een kans te geven. We kunnen alleen maar hopen dat Mbeki het nodige achter de hand heeft om deze houding te wijzigen en dat het toevoegen van VN en AU bemiddelaars een prikkel aan het proces zal toevoegen als het werkelijk is vastgelopen.