Hoofdredactioneel commentaar 29-07-2008

Het is geen verrassing dat 98% van de leidende zakenlieden die worden geïnspecteerd door  de Confederatie van de Zimbabweaanse Industrie totaal geen geloof heeft in het huidige zakenmilieu.

De militaire junta lijkt de noodzaak van het scheppen van een milieu waarin zaken kunnen gedijen niet op waarde te schatten. De industrie werkt op dit moment op minder dan 20% van de capaciteit en de inflatie loopt op tot boven de 10 miljoen %, terwijl de junta zijn schurken rondstuurt om als dollemannen de prijzen met geweld en diefstal in toom te houden. Ze houden geen rekening met het feit dat de kosten van grondstoffen voor de fabrikanten onbeheersbaar zijn. Onlangs dreigde een regeringsminister de landelijke distributie van suiker over te nemen, waarbij hij het zakenleven beschuldigde van het maken van woekerwinsten en uitvoer van een handelsartikel, waaraan een tekort is. Hij lijkt kort van memorie te zijn – zoals vaker bij de meeste Zanu (PF) ambtenaren. Was het niet Leo Mugabe die betrapt werd toen hij enige tijd geleden suiker naar Zambia probeerde te smokkelen? De zaak werd geseponeerd toen de politie zich eenmaal realiseerde wie de grote vis was.

Het zijn de rijke partijleden van Zanu (PF) die handelswaar waarvan er tekorten zijn in Zimbabwe hebben geëxporteerd – niet de zakengemeenschap.

Nog maar enkele weken geleden maakte de junta bekend dat ze een onderzoek hadden gedaan naar Zimbabweaanse bedrijven met Britse en Europese connecties vanwege mogelijke nationalisatie. Dit soort acties sterkt het geloof in het zakenleven niet en er kan nauwelijks verwacht worden dat dit zal leiden tot buitenlandse investeringen, die Zimbabwe zo geweldig nodig heeft.

Omdat Zanu (PF) heeft laten zien dat ze totaal niet in staat zijn de economie te leiden en het land voor iedereen nuttig te besturen, is het nodig een nieuw begin te maken. We hopen dat de  huidige gesprekken zullen leiden tot een nieuw bewind en, bovenal, een belofte om Zimbabwe tot een zakenvriendelijk land te maken ten gunste van alle Zimbabweanen. De werkloosheid staat vandaag de dag op een niet eerder vertoonde 85-90%.

De beste manier om  honger en armoede te bestrijden is werkgelegenheid scheppen.

Meer dan een week nadat de gesprekken in Pretoria begonnen, waarbij Zanu (PF) zwoer het geweld te beëindigen, krijgen we nog steeds berichten over massale afranselingen en verboden gebieden. Dit nummer staat vol verhalen over mensen die bijna worden doodgeslagen en dan óf geen medische bijstand krijgen óf in het ziekenhuis komen – maar onder zware bewaking door fanatici van de regerende partij.

In het hele land kwijnen honderden politieke gevangenen nog steeds weg in Mugabe’s smerige gevangeniscellen op armzalige, verzonnen beschuldigingen.

Dit zijn geen omstandigheden waarin geloofwaardige gesprekken die overeenkomsten moeten regelen zouden moeten plaatsvinden. Dit zijn zaken die dringend door de bemiddelaars ter tafel moeten worden gebracht.